1200-: التّاجر ينتظر الرّزق و المحتكر ينتظر اللّعنة.

تاجر در انتظار روزيست و محتكر در انتظار لعنت.

1201-: التّأنّي من اللّٰه و العجلة من الشّيطان.

تأنى از يزدان است و شتاب از شيطان.

1202-: التّحدّث بنعم اللّٰه شكر و تركه كفر و من لا يشكر القليل لا يشكر الكثير و من لا يشكر النّاس لا يشكر اللّٰه و الجماعة خير و الفرقة عذاب.

گفتگو از نعمتهاى خداوند شكر است و ترك آن كفر است و هر كه بنعمت كم سپاس نگذارد،سپاس نعمت بسيار را نخواهد گذاشت و هر كه مردم را سپاس ندارد سپاس خدا را نخواهد داشت اجتماع مايه نيكى است و تفرقه موجب رنج و عذاب است.

1203-: التّدبير نصف العيش و التّودّد نصف العقل و الهمّ نصف الهرم و قلّة العيال أحد اليسارين.

تدبير يك نيمۀ معيشت است و مردم دارى يك نيمه عقل است و غم يك نيمه پيرى است و كمى عيال يك نيمه توانگرى است.

1204-: التّذلّل للحقّ أقرب إلى العزّ من التّعزّز بالباطل.

كسى كه در مقابل حق خوار شود عزيزتر از آنست كه بباطل عزت جويد.