1190-: تهادوا تردادوا حبّا و هاجروا تورثوا أبنائكم مجدا و أقيلوا الكرام عثراتهم.

هديه بيكديگر بدهيد تا محبت‌تان افزون شود و مهاجرت كنيد تا براى فرزندان خود بافتخار بجا ارث نهيد و از لغزش بزرگان درگذريد.

1191-: تهادوا إنّ الهديّة تذهب و خز الصّدر و لا تحقرنّ جارة لجارتها و لو شقّ فرسن شاة.

هديه بيكديگر بدهيد زيرا هديه دلگيرى را از ميان ميبرد و هديه را اگر چه يك قطعه پارچۀ بز باشد حقير نشماريد.

1192-: تهادوا فإنّ الهديّة تذهب بالسّخيمة و لو دعيت إلى كراع لأجبت و لو أهدي إلىّ كراع لقبلت.

هديه بيكديگر بدهيد كه هديه دلگيرى را از ميان ميبرد اگر مرا به كت گوسفندى دعوت كنند ميروم و اگر كت گوسفندى بمن هديه دهند مى‌پذيرم.

1193-: تهادوا فإنّ الهديّة تضعّف الحبّ و تذهب بغوائل الصّدر.

هديه بيكديگر بدهيد زيرا هديه محبت را فزون ميكند و دل‌گيرى‌ها را از ميان ميبرد.

1194-: التّائب من الذّنب كمن لا ذنب له و إذا أحبّ اللّٰه عبدا لم يضرّه ذنب.

كسى كه از گناه توبه كند چنانست كه گناه نكرده باشد و وقتى خدا بنده‌اى را دوست داشت گناه او را زيان نميرساند.