915-: إنّ من شرّ النّاس منزلة عند اللّٰه يوم القيامة عبدا أذهب آخرته بدنيا غيره.
بدترين مردم در نظر خدا روز رستاخيز بندهايست كه آخرت خود را براى دنياى ديگرى از دست داده باشد.
916-: إنّ من البيان لسحرا و إنّ من الشّعر لحكما و إنّ من القول عيّا و إنّ من طلب العلم جهلا.
بعضى بيانها سحر است و بعضى شعرها حكمت است و بعضى سخنها الكنى است و بعضى دانشجوئىها جهالت است.
917-: إنّ من الذّنوب ذنوبا لا يكفّرها الصّلاة و لا الصّيام و لا الحجّ و لا العمرة،يكفّرها الهموم في طلب المعيشة.
بعضى گناهان هست كه نماز و روزه و حج و عمره آن را محو نمى كند فقط گرفتارى در طلب معاش آن را نابود ميكند.
918-: إنّ من السّرف أن تأكل كلّ ما اشتهيت.
يكى از اقسام اسراف اينست كه هر چه ميخواهى بخورى.
919-: إنّ من السّنّة أن يخرج الرّجل مع ضيفه إلى باب الدّار.
خوبست كه مرد با مهمان خود تا در خانه برود.