سوخت.

721-: إنّ اللّٰه تعالى لا يهتك ستر عبد فيه مثقال ذرّة من خير.

خداوند وقتى پرده بنده‌اى را كه يك ذره نيكى در او باشد نميدرد.

722-: إنّ اللّٰه تعالى لمّا خلق الدّنيا أعرض عنها فلم ينظر إليها من هوانها عليه.

خداوند وقتى دنيا را آفريد روى از آن بگردانيد و چنان در نظر خدا ناچيز بود كه بر آن ننگريست.

723-: إنّ اللّٰه تعالى لمّا خلق الخلق كتب بيده على نفسه أنّ رحمتي تغلب غضبي.

خداوند وقتى خلق را بيافريد بر خويش مقرر داشت كه رحمت من بر خشم من غلبه خواهد يافت.

724-: إنّ اللّٰه تعالى لم يخلق خلقا هو أبغض إليه من الدّنيا و ما نظر إليها منذ خلقها بغضا لها.

خداوند مخلوقى كه در نظر او مبغوضتر از دنيا باشد نيافريده و از بس آن را دشمن دارد از هنگام آفرينش بر آن ننگريسته است.

725-: إنّ اللّٰه تعالى لم يبعثني معنّتا و لا متعنّتا و لكن بعثني معلّما ميسّرا.

خداوند مرا اشكال گير و اشكال‌تراش نفرستاده بلكه آموزگار و آسانگير فرستاده است.