نداشته است.

669-: إنّ اللّٰه إذا أحبّ إنفاذ أمر سلب كلّ ذي لبّ لبّه.

خداوند وقتى بخواهد كارى را انجام دهد عقل خردمندان را بگيرد.

670-: إنّ اللّٰه إذا قضى على عبد قضاء لم يكن لقضائه مردّ.

وقتى خداوند چيزى بر بنده خويش مقدر سازد تقدير وى تغيير پذير نيست.

671-: إنّ اللّٰه إذا أراد أن يهلك عبدا نزع منه الحياء فإذا نزع منه الحياء لم تلقه إلاّ مقيتا ممقتا، فإذا لم تلقه إلاّ مقيتا ممقتا نزعت منه الأمانة فإذا نزعت منه الأمانة لم تلقه إلاّ خائنا مخوّنا نزعت منه الرّحمة فإذا نزعت منه الرّحمة لم تلقه إلاّ رجيما ملعّنا نزعت منه ربقة الإسلام.

خداوند وقتى بخواهد بنده‌اى را هلاك سازد حيا را از او بگيرد وقتى حيا از او گرفته شود متنفر و منفور شود.وقتى متنفر و منفور شد امانت از او گرفته شود و همين كه امانت از او گرفته شد راه خيانت پيش گيرد و كسان نيز بدو خيانت كنند و وقتى چنين شد رحم از او بر خيزد وقتى رحم از او برخاست مطرود و ملعون شود و طوق اسلام را از گردن او بردارند.

672-: إنّ اللّٰه إذا أراد بقوم خيرا ابتلاهم.

وقتى خداوند براى قومى نيكى