140-: إذا أحبّ أحدكم أخاه فليعلمه فإنّه أبقى في الالفة و أثبت في المودّة.

وقتى كسى آشناى خود را دوست دارد بدو خبر دهد كه اين كار موجب بقاى الفت و دوام مودت است.

141-: إذا أحببت رجلا فلا تماره و لا تجاره و لا تشارّه و لا تسئل عنه أحدا فعسى أن توافي له عدوّا فيخبرك بما ليس فيه فيفرّق ما بينك و بينه.

وقتى با كسى دوست شدى با او مجادله و رقابت مكن و بر او برترى مجو و از هيچ كس در بارۀ او چيزى مپرس چه ممكن است به يكى از دشمنان او بر خورى و در بارۀ وى سخن بخطا گويد و ميان شما را تفرقه اندازد.

142-: إذا أحببتم أن تعلموا ما للعبد عند ربّه فانظروا ما يتبعه من الثّناء.

وقتى بخواهيد مقام بنده را در نظر خدا بدانيد بنگريد كه پشت سر او چه ميگويند.

143-: إذا أراد اللّٰه بعبد خيرا فقّهه في الدّين و زهّده في الدّنيا و بصّره عيوبه.

وقتى خداوند براى بنده‌اى نيكى خواهد ويرا در كار دين دانا و بدنيا بى‌اعتنا سازد و عيوب ويرا بدو بنماياند.

144-: إذا أراد اللّٰه بعبد خيرا صيّر حوايج النّاس إليه.

وقتى خداوند براى بنده‌اى نيكى خواهد حاجت‌هاى مردم را در دست او قرار ميدهد.