126-: إذا أتى علىّ يوم لا أزداد فيه علما يقرّبني إلى اللّٰه تعالى فلا بورك لي في طلوع الشّمس ذلك اليوم.
اگر روزى بر من بگذرد و در آن روز دانشى نياموزم كه مرا بخداوند نزديك كند،طلوع آفتاب آن روز بر من مبارك مباد.
127-: إذا أتى أحدكم خادمه بطعامه قد كفاه علاجه و دخانه فليجلسه معه فإن لم يجلسه معه فليناوله أكلة أو أكلتين.
وقتى خادم شما غذائى مىآورد كه آن را تهيه كرده و دود آن را خورده بايد وى را با خويشتن بنشاند و اگر او را ننشاند يك يا دو لقمه باو بدهد.
128-: إذا أتى أحدكم أهله فليستتر و لا يتجرّدان تجرّد العيرين.
وقتى يكى از شما پيش كسان خود ميرود خود را بپوشاند و مانند شتران برهنه نباشند.
129-: إذا آتاك اللّٰه مالا فلير أثر نعمة اللّٰه عليك و كرامته.
اگر خداوند چيزى بتو داد بايد نشان نعمت و كرم وى در تو پديدار شود.
130-: إذا أتاكم من ترضون خلقه و دينه فزّوّجوه إن لا تفعلوا تكن فتنة في الأرض و فساد عريض.
وقتى كسى كه خلق و دين وى مايۀ رضايت است بخواستگارى مى آيد بوى زن بدهيد و اگر چنين نكنيد فتنه و فساد در زمين فراوان خواهد شد.