فصلى را با عنوان«باب المهدى»گشوده و در آن بيش از ده حديث نقل كرده است.اين احاديث از شماره 20769 آغاز و تا شماره 20779 ادامه دارد.وى پس از اين باب،با عنوان باب«اشراط الساعة»به برخى موضوعات ديگر اشاره كرده است.اين اولين كتابى از اهل سنّت است كه احاديث مربوط به حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف را به شكلى منظم،گرد آورده است.

1-2.كتاب الفتن

حافظ ابو عبد اللّه نعيم بن حماد المروزى(م 229 ق)در كتاب الفتن احاديث فراوانى درباره حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف و صفات،ويژگى‌ها و حوادث عصر او،روايت كرده است.مصنف در مجموع ده بخش را با عناوين مختلف به موضوعات مربوط به فتنه‌هاى آخر الزمان اختصاص داده است.

چهار بخش نخست آن،دربارۀ حوادث و فتنه‌هايى است كه در روايات بدان‌ها اشاره شده است.

عمدۀ روايات مربوط به حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف در بخش پنج و بعد از آن ذكر شده است.

1-3.المصنف فى الاحاديث و الآثار

حافظ عبد اللّه بن محمّد بن ابى شيبة الكوفى(م 235 ق)،مؤلف كتاب ياد شده،در فصل 37 آن،بخشى را با عنوان«الفتن»قرار داده است.او در اين بخش احاديثى را در رابطه با حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف و مباحث مربوط به او ذكر كرده است(حديث 37637 تا حديث 37653).در بعضى از اين احاديث به نام حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف تصريح شده است.از موضوعاتى كه در اين روايات مورد اشاره قرار گرفته،مى‌توان به ويژگى‌هاى نسبى و اخلاقى مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف،مدت حكومت و عمر آن حضرت،شرايط پيش از ظهور،نشانه‌هاى ظهور و ويژگى‌هاى دوران ظهور ايشان اشاره كرد.

1-4.مسند احمد

احمد بن حنبل ابو عبد اللّه الشيبانى(م 241 ق)،از پيشوايان چهارگانه اهل سنّت است.وى در كتاب مسند احاديث مختلف و متعددى را دربارۀ حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف ذكر كرده است. [1]اين