پيش‌درآمد

در ميان آموزه‌هاى اسلام،كمتر موضوعى به اندازۀ«مهدويّت»مورد توجه و اهميت قرار گرفته است؛به‌گونه‌اى كه در هيچ‌يك از موضوعات بنيادين،به اين اندازه سخن از معصومين عليهم السّلام و بزرگان دين نرسيده است و كمتر كتابى هست كه در آن،به اين مهمّ نپرداخته باشد.

شناخت اين منابع ارزشمند و سير تدوين آنها،مى‌تواند ما را به آگاهى بيشتر نسبت به اين مسأله مهمّ و اساسى رهنمون شود.

به علت اختصار،در اين درس،تنها به بررسى بعضى از كتاب‌هاى مهمّ دربارۀ «مهدويّت»اشاره مى‌شود.

شيعه و احاديث مهدويّت

«مهدويّت»در فرهنگ شيعه،از جمله آموزه‌هاى اعتقادى و بلكه از ضروريات مذهب به شمار مى‌آيد.احاديث مربوط به اين موضوع،چنان فراوان و گسترده است كه جاى هيچ شك و ترديدى را باقى نمى‌گذارد.با مرورى كوتاه در منابع حديثى شيعه،به خوبى درمى‌يابيم كه موضوع ظهور حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف و برپايى حكومت عدل جهانى به دست ايشان،جزو موضوعات كاملا متواتر و مورد قبول تمام مسلمانان-به خصوص شيعه دوازده امامى-است.

ده‌ها تن از اصحاب ائمه عليهم السّلام،پيش از تولّد امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف،با استفاده از بيانات نورانى معصومين عليهم السّلام،كتاب‌هاى مستقلى در رابطه با ولادت،غيبت،ظهور و نشانه‌هاى ظهور آن حضرت تأليف كرده‌اند كه اسامى تعدادى از آنها بدين قرار است: [1]