اينكه به تمامى امور پنهان هدايت مى‌شود».

گفتنى است لقب«مهدى»،بيشتر دربارۀ آن حضرت بعد از ظهور و قيام و لقب«قائم»،قبل از ظهور و قيام استفاده شده است.امام صادق عليه السّلام درباره برخى از وقايع پس از ظهور مى‌فرمايد:«...ثمّ يأمر مناديا فينادى:هذا المهدى...»؛ [1]«به منادى دستور داده خواهد شد؛پس ندا در مى‌دهد كه اين است مهدى».

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم نيز فرمود:«پس از ظهور كسى نزد او آمده،مى‌گويد:اى مهدى!به من عطا كن!و آن حضرت مى‌فرمايد:بگير». [2]

لقب مهدى،اگرچه اختصاص به آخرين امام ندارد و بقيه امامان عليهم السّلام نيز مهدى هستند؛ولى تنها از پيشواى دوازدهم،به عنوان«مهدى»ياد شده است.

اين لقب از همان آغاز شكل‌گيرى بحث«مهدويّت»،بر زبان معصومين عليهم السّلام رايج بوده و در روايات فراوانى از پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم،اين لقب بيان شده است.بنابراين در كتاب‌هاى اهل سنّت نيز فراوان اين لقب آمده است. [3]

امام حسين عليه السّلام فرمود:«دوازده مهدى از ما است:نخستين ايشان امير مؤمنان على عليه السّلام بود و آخرين ايشان نهمين فرزند از نسل من است...». [4]

محمد بن عمران گفت:من از امام ششم عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود:«ما دوازده مهدى هستيم». [5]