مضطر او است؛هنگامى كه در مقام ابراهيم دو ركعت نماز به جا مى‌آورد و دست به درگاه خداوند متعال برمى‌دارد؛خداوند دعاى او را اجابت مى‌كند،ناراحتى‌ها را برطرف مى‌سازد و او را خليفه روى زمين قرار مى‌دهد». [1]

بدون شك منظور از اين تفسير،منحصر ساختن مفهوم آيه،به وجود مبارك حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف نيست؛بلكه آيه معناى گسترده‌اى دارد كه يكى از مصداق‌هاى روشن آن،وجود حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف است.پس زمانى كه همه‌جا را فساد مى‌گيرد،درها بسته مى‌شود،كارد به استخوان مى‌رسد،بشريّت در بن‌بست سختى قرار مى‌گيرد و حالت اضطرار در كل عالم نمايان مى‌شود؛در اين هنگام حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف در مقدس‌ترين نقطه روى زمين،دست به دعا بر مى‌دارد و تقاضاى كشف سوء مى‌كند.خداوند نيز اين دعا را سرآغاز انقلاب مقدس جهانى او قرار مى‌دهد و به مصداق يَجْعَلُكُمْ خُلَفٰاءَ الْأَرْضِ او و يارانش را جانشينان روى زمين مى‌كند». [2]

15.منتظر

يكى از القاب حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف،«منتظر»است كه در روايات فراوانى به آن اشاره شده است.حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف خود نيز همانند ديگر انسان‌ها،منتظر است تا روزى فرا رسد و ارادۀ خداوند متعال،به برپايى حاكميت جهانى عدل و قسط تعلق گيرد.اما تنها كسى است كه انتظار ظهورش كشيده مى‌شود؛ازاين‌رو«منتظر»نيز ناميده شده است.

از امام جواد عليه السّلام پرسيده شد:اى فرزند رسول خدا!مهدى،به چه دليل منتظر ناميده شده است؟فرمود:«لانّ له غيبة يكثر ايامها و يطول امدها فينتظر خروجه المخلصون و ينكره المرتابون...»؛ [3]«به اين علت كه براى او غيبتى است كه روزهايش زياد مى‌شود و مدتش بسيار طول مى‌كشد.پس مخلصان،انتظار ظهورش را مى‌كشند و اهل ترديد او را انكار خواهند كرد...».