نام کتاب : درسنامه مهدویت نویسنده : سلیمیان، خدامراد جلد : 1 صفحه : 210
مىكردند.جوانى بر سجادهاى نشسته بود و آستين لباس خود را مقابل دهان قرار داده بود.
پس گفتم:اين جوان كيست؟گفتند:محمد بن الحسن است و شبيه پدرش بود...». [1]
5-2-6.در كمال الدين و تمام النعمة ضمن بيان سرگذشت مادر حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف،آمده است:«...و على قبرها مكتوب عليه هذا قبر امّ محمّد»؛ [2]«و بر آرامگاه او نوشته شده بود،اين قبر مادر محمد است».
با توجه به اينكه از ايشان به عنوان«ام محمد»ياد نشده تا گفته شود لقب ايشان بوده است؛بنابراين دليل براى جواز نام بردن نام خاص آن حضرت است.
نام حضرت در كلام دانشمندان شيعه
علاوه بر رواياتى كه ذكر شد،عدهاى از دانشمندان شيعه،از حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف با عنوان، محمد،محمد المهدى،محمد بن الحسن و محمد بن الحسن العسكرى عليهما السّلام،ياد كردهاند.اين خود نشانگر آن است كه اين بزرگان،ذكر نام آن حضرت را جايز مىدانستهاند كه به برخى از آنها اشاره مىشود:
1.شيخ مفيد رحمه اللّه در معرفى آن امام همام عليه السّلام مىنويسد:«...محمد بن الحسن العسكرى عليه السلام و انّه المهدى المنتظر خروجه فى آخر الزّمان و انّه غائب بعد فترة من ولادته...»؛ [3]«...محمد فرزند حسن عسكرى و او است مهدى؛همو كه خروجش در آخر الزمان انتظار كشيده مىشود و مدتى بعد از ولادتش غايب شد».
2.سيد مرتضى قدّس سرّه در بيان اعتقادات شيعه درباره ائمه عليهم السّلام مىنويسد:«و يذهب الامامية- باجمعهم-الى انها بالنّص الجلى على الائمة الاثنى عشر اوّلهم على بن ابيطالب و آخرهم
[1] .كمال الدين و تمام النعمة،ج 2،ص 441،باب 43،ح 13؛الخرائج و الجرائح،ج 2،ص 959.