5.آگاهى بخشى سياسى به چهرهاى برجسته شيعه

از ديگر فعاليت‌هاى سياسى امام عسكرى عليه السّلام،تقويت و توجيه سياسى رجال مهم شيعه،در برابر فشارها و سختى‌هاى مبارزات سياسى،براى حمايت از آرمان‌هاى بلند تشيّع بود.از آنجا كه شخصيت‌هاى بزرگ شيعه در فشار بيشترى بودند،امام به تناسب مورد،آنان را راهنمايى مى‌كرد و روحيه آنان را بالا مى‌برد.همچنين مى‌كوشيد صبر و آگاهى آنان در برابر فشارها،تنگناها و تنگدستى‌ها فزونى يابد تا آنان بتوانند مسؤوليت بزرگ اجتماعى و سياسى و وظايف دينى خود را به خوبى انجام دهند.

6.بهره‌گيرى از دانش غيبى براى ارشاد ديگران

امامان عليهم السّلام،در پرتو ارتباط با پروردگار جهان،از دانش غيبى برخوردار بودند و در مواردى كه اساس حقانيت اسلام يا مصالح عالى امت اسلامى،در معرض خطر قرار مى‌گرفت،از اين آگاهى به صورت«ابزار هدايت»استفاده مى‌كردند.پيشگويى‌ها و گزارش‌هاى غيبى آنانان،بخش مهمّى از زندگى ايشان را دربر مى‌گيرد؛با مطالعه در زندگى امام عسكرى عليه السّلام،چنين به نظر مى‌رسد كه:آن حضرت بيش از امامان ديگر،دانش غيبى خود را آشكار مى‌ساخته است. [1]

شايد علت اين امر،شرايط نامساعد و جوّ پراختناقى بود كه امام يازدهم و پدرش امام هادى عليهما السّلام، در آن زندگى مى‌كردند؛زيرا پس از انتقال امام هادى عليه السّلام به سامّرا،آن حضرت به شدّت تحت مراقبت و كنترل بود.از اين‌رو امكان معرفى فرزندش«امام حسن عليه السّلام»به عموم شيعيان،به عنوان امام بعدى وجود نداشت و اصولا اين كار،حيات او را از ناحيه حكومت وقت،در معرض خطر جدّى قرار مى‌داد.به همين جهت كار معرفى امام عسكرى عليه السّلام به شيعيان و گواه گرفتن آنان در اين باب،در ماه‌هاى پايانى عمر امام هادى عليه السّلام صورت گرفت؛ [2]به‌طورى‌كه هنگام رحلت آن حضرت،عده‌اى از شيعيان از امامت حضرت«حسن عسكرى عليه السّلام»آگاهى نداشتند [3].

امام عسكرى عليه السّلام براى زدودن زنگار شك‌ها و ترديدها و نيز براى حفظ ياران خود از خطر و يا هدايت گمراهان،ناگزير مى‌شد پرده‌هاى حجاب را كنار زده،از آن سوى جهان ظاهر خبر دهد.