پيش‌درآمد

امام حسن عسكرى عليه السّلام فرزند امام على النقى عليه السّلام،پدر بزرگوار حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف و يازدهمين پيشواى شيعيان است.آن حضرت در ماه ربيع الاول يا ربيع الثانى سال 231 يا 232 ه‌ در مدينه،چشم به جهان گشود.مادرش بانويى پارسا و شايسته به نام«حديثه»عليها السّلام،بود كه برخى،از او به نام«سوسن»ياد كرده‌اند. [1]

از آنجا كه پيشواى يازدهم به دستور خليفه عباسى در«سامرّا»،در محله «عسكر»سكونت اجبارى داشت،«عسكرى»ناميده مى‌شود [2].از مشهورترين القاب آن حضرت،«نقى»،«زكى»،«فاضل»،«امين»و كنيه‌اش«ابو محمد» است.او 22 ساله بود كه پدر ارجمندش به شهادت رسيد.مدّت امامتش شش سال و عمر شريفش 28 سال بود.امام عسكرى عليه السّلام در سال 260 ه‌ در حالى‌كه تنها پسر او به عنوان آخرين حجّت الهى در سن پنج سالگى قرار داشت،به شهادت رسيد و در خانه خود در سامرا در كنار مرقد پدرش به خاك سپرده شد. [3]

دربارۀ ويژگى‌هاى آن حضرت آورده‌اند:رنگش گندم‌گون،چشمانش درشت و سياه،رويش زيبا، قامتش معتدل و اندامش متناسب بود و با آنكه جوان بود،بزرگان قريش و دانشمندان زمان خود را تحت‌تأثير و نفوذ قرار مى‌داد.دوست و دشمن به برترى او در علم،حلم،جود،زهد،تقوا و ساير مكارم اخلاقى اذعان داشتند. [4]

مدت كوتاه عمر امام به سه دوره تقسيم مى‌شود:تا چهار سال و چند ماهگى(و بنا به يك قول تا