هُو هُويَّت

-(اصطلاح منطقى)حمل هو هو يا هوهويت يعنى اين همانى و مفاد آن اين است كه هر چيزى خودش خودش مى‌باشد «فالهوهوية عبارة عن الاتحاد بين شيئين فى الوجود و هما متغايران بوجه من الوجوه المتحدان فى الوجود الخارجى او الذهنى»كه تغاير آنها اعتبارى و اتحاد آنها وجودى است چه آنكه وجود منسوب بموضوع يعينه وجود منسوب بمحصول باشد مانند«زيد انسان است»كه اتحاد بين آن دو،در وجود بالذات است و يا آنكه اتحاد ميان آن دو در وجود بالعرض باشد مانند«انسان كاتب است»كه جهت اتحاد ميان آن دو وجود واحدى است كه انتساب آن بموضوع بالذات است و بمحمول بالعرض و يا انتساب وجود بهر دو يعنى موضوع و محمول بالعرض باشد مانند «الكاتب متحرك الاصابع»(از اسفار ج 1 ص 132-ج 3 ص 97-رسائل صدرا ص 63).

هَومِ ايزَد

-(اصطلاح فلسفى)حكماء فرس رب النوع نبات را«هوم ايزد»گويند (از مجموعۀ دوم مصنفات ص 158 پاورقى).

هُويَّت

-(اصطلاح فلسفى)هويت مشتق از هواست همان طور كه انسانيت مشتق از انسان است و رجوليت مشتق از رجل است و بالجمله هويت شىء يعنى وجود و شخصيت شىء است(رسائل ابن رشد ص 11).

هويت عبارت از حقيقت جزئيه است «الحقيقة الجزئية تسمى هوية»يعنى هرگاه ماهيت با تشخص لحاظ و اعتبار شود هويت گويند و گاه هويت بمعنى وجود خارجى است و مراد تشخص است و هويت گاه بالذات است و گاه بالعرض است(دستور ج 3 ص 478-تفسير ص 771، 1000،755،553،714،301)

هُويّات

-(اصطلاح فلسفى)مراد وجودات است.(از رسائل ابن رشد ص 531).

هُويّاتِ بَسيطَه

-(اصطلاح فلسفى)مراد عقول و نفوس و مجردات‌اند«الهويات البسيطة هى انيات محضه متفاوتة بالشدة و الضعف او بالاشد و الأضعف ليست لها ماهيات متقومة من جنس و فصل»(اسفار ج 4 ص 76 و ج 1 ص 10).

هُويّاتِ مُجَدِدَه

-(اصطلاح فلسفى) موجودات طبيعى و مادى كه همواره در معرض تحول و تقلب‌اند هويات متجدده ميگويند(از اسفار ج 4 ص 76،149).

هُويّاتِ مُتَخالَفَه

-(اصطلاح فلسفى)مراد موجودات متخالفه است.هويات متخالفه نزد كسانى كه پيرو اصالت وجودند عبارت از ماهيات متخالفه است زيرا آنان تشخص موجودات را بماهيات ميدانند و كسانى كه قائل به اصالت ماهيت‌اند هويات متخالفه وجودات را ميدانند(از اسفار ج 3 ص 97).

هُويّاتِ مُطْلَقَه

-(اصطلاح فلسفى)مراد وجودات مطلقه است.

هُويّاتِ ناقِصَه

-(اصطلاح فلسفى)مراد موجودات ناقص‌اند(رسائل ابن رشد ص 531).

هُويّاتِ وُجوديَّه

-(اصطلاح فلسفى)مراد موجودات خاصۀ مشخصۀ خارجيه است(از اسفار ج 4 ص 76).

هُويَّتِ اوَّلى

-(اصطلاح فلسفى)مراد عقل اول است.(از اسفار ج 3 ص 169).

هُويَّتِ بَدَن

-(اصطلاح فلسفى)مراد تشخص بدن است و آنچه هوهويت«اين