اظهارات ديگر.

(رجوع شود به ملل و نحل شهرستانى ضميمۀ ابن حزم جلد اول ص 93،94).

در مختصر الفرق بين الفرق آمده است كه هشاميه بر دو گروهند.

گروه اول منسوب است به هشام ابن الحكم الرافضى.و گروه دوم منسوب است به هشام ابن سالم جواليفى.

هشام بن الحكم گمان ميبرد كه معبودش صاحب حد و نهايت است و داراى طول و عرض و نور و رنگ و طعم و رائحه مى‌باشد و بر خلاف قول به اينكه پيامبران معصوم مى‌باشند او قائل به عصيان انبياء نسبت به خداى مى‌باشد و دليلش گرفتن فديه از امراى بدر است بر خلاف خواست خداى با وجود اينكه خدا،رسولش را بر اين كار بخشيد.

هشام بن سالم قائل به تجسيم است و گمانش بر اين است كه معبود يكتا صورتى همچو صورت انسانى دارد ولى متشكل از خون و گوشت نيست بلكه نورى است ساطع و سفيد و نيز داراى حواس پنجگانه است همانند حواس ظاهره انسانى و نيز عقيده دارد كه خداى داراى دست و پا و گوش و چشم و دهان و موى سياه است كه از آن نورى سياه ساطع است و از ساير نقاط بدن نورى سپيد.

(از مختصر فرق بين الفرق ص 61 62).

هُشْيارى

-(اصطلاح ذوقى)هشيارى مقام توحيد را گويند و استقامت سالك است و عبارت از صحو اول است،هشيار گهى شوى كه سرمست شوى.

عطار گويد: از مى عشقت چنان مستم كه نيست
يك زمان پرواى هشيارى مرا
گر ز من دل مى‌برى اى جان من
دل ترا با دو جگرخوارى مرا
روزها از هوست پردۀ بيكارى ماست
شبها از غمت حجرۀ بيدارى ماست
هجران تو پيرايۀ غمخوارى ماست
سوداى تو سرمايه هشيارى ماست
مولانا گويد:

هوشيارى از آن جهانست و چو آن
غالب آيد نيست گردد اين جهان
هوشيارى آفتاب و حرص يخ
هوشيارى آب و اين عالم و يخ
زان جهان اندك ترشح مى‌رسد
تا نخيزد در جهان حرص و حسد
استن اين عالم اى جان غفلت است
هوشيارى اين جهان را آفت است
هوش را بگذار آنگه هوشدار
گوش را بر بند آنگه گوش دار

هَشْت وَتر

-(اصطلاح علوم غريبه) اصحاب اين فن هشت زوج و هشت فرد دارند.

پارۀ از آنان به هفت زوج گويند.

البته تعبيرات آنان در اين باب درهم است مثلا تعبيرات آنان در باب اوتار اين است.

1-وترهاى پانزده‌گانه يعنى.كرسى، آسمانهاى هفتگانه،زمينها و طبقات هفتگانه آن.

2-اوتار سيزده‌گانه يعنى:قلم،لوح صور،روح القدس،كرسى،عرش،و آسمانهاى هفتگانه.