ضرورت بود،يكى از پنج كس،و از هفت كس،روا باشد.

و در هدى سنت روا بود كه جمعى شريك شوند،چون اهل يك خوان باشند.

و مستحب است كه بدست خود كشند، و روا نباشد كه چيزى از آن بجزار دهند، و بقصاب بر سبيل اجرت.

ايام نحر و قربان در منى چهار روز است:روز عيد است،و سه روز ديگر پس از آن،و در غير منا سه روز.و كشتن هدى در تمامى ذو الحجه روا باشد.

و هر كه هدى نيابد؛بهاى او بگذارد تا بخرند،و از براى وى بكشند.و اگر نتواند،سه روز در حج روزه دارد،و هفت روز باز گردد در مقام خويش.

(معتقد الاماميه ص 328،329).

هَدىِ تَمَتُّع
هَدىِ إِفراد
هَدىِ قِران

رجوع به هدى شود.

هذا

-(اصطلاح ادبى)اسم اشاره است.

رجوع باسماء اشارت شود.

الهُذَيليَّه

-(اصطلاح كلامى)از فرق معتزله‌اند.

اين فرقه از پيروان ابو الهذيل محمد بن الهذيل معروف به علاف مى‌باشند.

از بدعت‌ها و اعتقادات او،«قول به فناء مقدورات خداوندى پس از مدتى» مى‌باشد كه پس از آن حضرتش قادر بر چيزى نمى‌باشد و بهمين دليل است كه گمان برند كه بهشت و جهنم فانى‌شونده است و اهل جنة و اهل آتش در آن قرار نمى‌گيرند و در اين حال فى الواقع خداىقادر بر زنده گردانيدن مردگان نمى‌باشد و عقايد ديگر (از مختصر فرق بين الفرق ص 101)

هِرْمس

-(اصطلاح فلسفى)كلمۀ هرمس در تاريخ تمدن و فلسفه بسيار مورد بحث و فحص است و در باب هرمس و هرامسه و هرمس الهرامسه بحث‌ها كرده‌اند اين كلمه در سخنان شيخ اشراق رمزى است از نفوس كليۀ شريف.

(تلويحات ص 108).

هَزَج

-(اصطلاح ادبى)در اصطلاح عروض هر بيتى است كه به هشت مفاعلين تمام شود.

هَزْل

-(اصطلاح ادبى)از محسنات معنويه است يعنى هزلى كه از وجد خواسته شود.

(از مطول ص 372).

هَستى

-(اصطلاح فلسفى)وجود، رجوع بوجود شود.

هُرُوس

-(نجومى)نام ديگر رامى است.

هَراران

-(نجومى)رجوع به تسر واقع شود.

ضبط دو كلمۀ هروس و هراران معلوم نشد.

هِشاميَّه

-(اصطلاح كلامى)فرقۀ از فرق كلامى اسلامند و پيروان هشام بن عمرو الفوطى بوند بنيانگذار اين فرقه يعنى هشام در باب قدر بيش از پيروانش مبالغت كند وى جايز نمى‌داند كه افعال مضاف به خدا شود و آياتى كه در اين باب آمده است بمانند «مٰا أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَ لٰكِنَّ اللّٰهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ» حمل بر معانى ديگر كند و بسيارى از عقايد و