انفاق و نفقه:زوجيت،قرابت و ملك است.بنا بر اين نفقه زن دائمه واجب است و وجوب آن بشرط تمكين كامل است پسر صغيره و ناشزه را نفقه نيست و پدر و مادر هر چه بالا روند و اولاد اولاد،هر چه پائين آيند در صورت عدم تمكن مالى و بر حيوانات و برده‌ها...

ديگر نفقه مطلقۀ عديه در مدت عده بر مرد واجب است (از شرح لمعه ج 2 ص 114 كشاف ج 2 ص 1422).

نَفْل

-(اصطلاح فقهى)بفتح نون و سكون فا مندوب است و رواتب مندوبه را گويند و جمع آن نوافل است و در لغت زيادت باشد رجوع بنوافل شود.

و نفل بفتح نون و فاء نيز در لغت زيادت بود و غنيمت بود و در شرع اطلاق شود بر زياداتى كه مخصوص امام است و گاه اطلاق شود به نافلات زيادى بر فرائض و واجبات و سنن از عبادات بدينه و ماليه،رجوع به نوافل و انفال شود (از كشاف ص 1245-اللوائح ص 654).

نَواميسِ شَرعيَّه

-مراد قواعد و احكام شرع است.

(رسائل اخوان ج 3 ص 52).

نُفوسِ امّارَه

-رجوع به نفس اماره و (مجموعۀ دوم مصنفات ص 286)شود.

نُفوسِ بَشَريَّه

-رجوع به نفس انسانى و (مجموعۀ دوم مصنفات ص 197)شود.

نُفوسِ تامّۀ كامِله

-مراد نفوس انسانى در مرتبت كمال و تجردند«و اعلم ان النفوس التامة الكاملة اذا فارقت الأجساد- تكون مشغولة بتأييد النفوس الناقصة المجسدة» (اخوان ج 3 ص 347)گاه مراد از نفوس تامه نفوس فلكيه‌اند.

(اسفار ج 3 ص 123).

نُفوسِ جُزئيَّۀ إنْسانيَّه
نُفوسِ جُزئيَّۀ بَشَريَّه

نفوس جزئيه بشريه يا انسانيه در مقابل كليۀ فلكيه است«ان الانفس الجزئية- تتصور بالعلوم جواهرها و تنمو بالحكمة ذواتها و تضىء بالمعارف صورها و تقوى بالرياضيات فكرها و تنير بالآداب خواطرها».

(اخوان ج 3 ص 28 و رجوع شود به ص 31،55).

نُفوسِ حَيْوانيَّه

-رجوع به نفس شود.

نُفوسِ ساذِجَه

-مراد نفوسى است كه در حد عقل هيولاتى ميباشند.

(اسفار ج 2 ص 168-ج 4 ص 135).

نُفوسِ فَلَكيَّه

-رجوع به نفس منطبعه و(اسفار ج 4 ص 70 شفا ج 1 ص 13 و ج 2 ص 83 و مجموعۀ دوم مصنفات ص 97)شود.

نُفوسِ عمّالَه

مراد نفوس فلكيه است اعم از ناطقه و منطبعه.

(رسائل صدرا ص 153،210).

نُفوسِ قُدْسيَّه

-مراد نفوس انبياء و اولياء الله است.

(از مجموعه دوم مصنفات ص 208).

نُفوسِ كامِلَه

-رجوع به نفوس تامه