بيا تا سرى در سر خم كنيم
من و تو تو و من همه گم كنيم
ازين دين بدنيا فروشان مباش
بجز بندۀ ژنده‌پوشان مباش
رخ اى زاهد از مى‌پرستان متاب
تو در آتش افتادۀ من در آب
نماز ار نه از روى مستى كنى
بمسجد درون بت‌پرستى كنى
و نيز ميخانه،خانۀ پير و مرشد كامل را گويند.

مِير

-(اصطلاح عرفانى)مير و ميران در عرفان شيخ وارسته را گويند و اولياء حق را گويند.

مير احوال است نى موقوف حال
بندۀ اين ماه باشد ماه و سال
چون بگويد حال را فرمان كند
چو بخواهد جسمها را جان كند
كيمياى حال باشد دست او
دست جنباند شود مى مست او
گر بخواهد مرگ هم شيرين شود
خار و نشتر نرگس و نسرين شود

مِيراث

-(اصطلاح فقهى)مفعال از ارث است و ياء آن منقلب از واو است و استحقاق انسان است بواسطۀ مرگ ديگرى به نسب يا سبب مالى را بالاصالة،و موجبات ارث دو امر است،نسب و سبب، نسب عبارت از اتصال بولادت است مانند «اب و ابن»رجوع بارث و طبقات ارث شود.

در كليات حقوقى آمده است:

ميراث گاه اطلاق ميشود بر موروث كه عبارت باشد از اموال و حقوقى كه از ميت ميماند.و گاه اين لفظ بمعنى مصدر استعمال ميشود يعنى استحقاق يافتن حق.

كلمۀ ميراث در اصل واو بوده و بدل بياء شده چنانكه گاه بدل بهمزه مى‌شود مثل ارث و گاه بتاء مثل تراث و گاه به همان حال ميماند مثل وارث و ورثه.

(كليات حقوق ص 356)

مِيراث زَوْج و زَوْجه

-از اصطلاحات فقهى است در كليات حقوقى آمده است:

براى زوج و زوجه سه حالت است:

اول آنكه ميت را ولدى باشد در اين صورت زوج مستحق ربع است و زوجه مستحق ثمن بدليل كتاب و سنت.

دوم آنكه براى ميت ولدى نباشد در اين صورت زوج مستحق نصف است و زوجه مستحق ربع.دليل اين هم كتاب و سنت است.

اگر فريضه بهمۀ ورثه نرسد و از آن كسر آيد از فرض زوجين چيزى كسر نمى‌شود زيرا كسرگذاردن از آنها عول است و عول چنانكه قريبا ذكر خواهد شد بمذهب اماميه باطل است.

در كسر نشدن از نصيب زوجين فرقى بين وجود ولد و عدم وجود را نيست.

سوم آنكه براى او وارثى اعم از نسبى و سببى سواى حاكم نباشد.

در اين صورت بنا بر مشهور نصف متعلق بزوج است فرضا و باقى هم بايد باو رد شود.مستند حكم،اخبار مستفيضى است كه در آنها تصريح شده است باين كه وقتى زن غير از شوهرش وارث ديگرى نداشته باشد ميراث متعلق بشوهر است.