responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامی نویسنده : سجادی، جعفر    جلد : 3  صفحه : 1915

فلسفى)هر موجودى جز خدا ممكن بالذات است رجوع بامكان ذاتى شود.

مُمكِن مُسْتَكفى

-(اصطلاح فلسفى) موجود ممكنى كه ذاتش در قبول فيضان وجود از مبدأ فياض كافى باشد ممكن مستكفى نامند در مقابل ممكنى كه در قبول فيضان فيض از مبدأ فياض احتياج ب‌ معدات و شرائطى داشته باشد تا معد براى قبول فيض شود از اين جهت عقول را ممكنات مستكفى مينامند و ممكنات ديگر ممكن بامكان استعدادى و غير مستكفى ميباشند.

(از شرح منظومه ص 171).

مِنْ

-(اصطلاح ادبى)بكسر ميم از حروف جاره است و ما بعد خود را مجرور كند و بر چند وجه است.

1 ابتداء غايت كه اغلب است مانند «مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرٰامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى» 2 تبعيض مانند «فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلىٰ بَطْنِهِ» 3 جنس مانند «مٰا نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ» 4 تعليل مانند «مِمّٰا قٰالُوا» 5 بدل مانند «أَ رَضِيتُمْ بِالْحَيٰاةِ الدُّنْيٰا مِنَ الْآخِرَةِ» 6 مرادف عن مانند «فَوَيْلٌ لِلْقٰاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللّٰهِ» 8 مرادف فى مانند «أَرُونِي مٰا ذٰا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ» و «إِذٰا نُودِيَ لِلصَّلاٰةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ» 9 بمعنى عند مانند «لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوٰالُهُمْ وَ لاٰ أَوْلاٰدُهُمْ مِنَ اللّٰهِ شَيْئاً» 10 غايت مانند«رأيته من ذلك الموضع»كه ابتداء و انتهاء غايت هر دورا رساند.

11 توكيد مانند«ما جاءني من احد» كه زائده است و معانى ديگر.

(از مغنى ص 167-168) و من بفتح ميم بر پنج وجه است 1 شرطيه مانند «مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً يُجْزَ بِهِ» .

2-استفهاميه مانند «وَ مَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّٰهُ» و «مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاّٰ بِإِذْنِهِ» 3 موصوله مانند «أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللّٰهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ» 4 نكرۀ موصوفه مانند«مررت بمن معجب لك-«و كفا بنا فضلا على من غيرنا حب النبى محمد ايانا» (از مغنى ص 170-تلخيص ص 89)

مُنابَذَه

-رجوع به بيع منابذه شود.

مُنادى

-(اصطلاح ادبى)اسمى كه بعد از حروف ندا واقع شود منادى نامند، مانند يا عبد الله»كه عبد مناداى مضاف است.

رجوع به حروف ندا و ندا.شود و نيز رجوع به(سيوطى ص 184)شود.

مُناسخات

-(اصطلاح فقهى)و در موردى گويند كه مثلا شخصى بميرد و تركۀ از خود گذارد و وراثى،و يكى از آن ورثه قبل از قسمت بميرد و مسائلى در اين مورد پيش آيد.

رجوع شود به(از شرح لمعه ج 2 ص 280).

مُناجات

-(اصطلاح عرفانى)مناجات عبارت از مخاطبت اسرارست در مقام صفاء اذكار براى ملك جبار.

نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامی نویسنده : سجادی، جعفر    جلد : 3  صفحه : 1915
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست