ايام معينى با شرائط مخصوصى شير دهد مادر رضاعى طفل ميشود«و اذا كملت- الشرائط المعتبرة فى التحريم صارت المرضعة اما للرضيع و الفحل(صاحب اللبن)ابا و اخوتهما اعماما و اخوالا و اولادهما اخوة و آبائهما اجدادا فلا ينكح ابو المرتضع في اولاد صاحب اللبن ولادة و رضاعا و كذا لا ينكح ابو المرتضع فى اولاد المرضعه»رجوع بام رضاعى و رضاع شود (از شرح لمعه ج 2 ص 66)

مُرْغ

-(اصطلاح عرفانى)مراد روح است كه مرغان روحانى در جهان روحانى در طيرانند.

بال و پرده،مرغ جان را تاميان اين قفس
بر دلت پيدا شود در يك نفس صد فتح باب
عقل را و نقل را همچون ترازو راست دار
جهد كن تا در ميان نه سيخ سوزد،نى كباب
چون ز عقل و نقل و ذوق و عشق حاصل شد ترا
از دل پر عشق خود آتش زن اندر نان و آب
مرغان قدوسى در لالستان و گلستان مشاهدۀ صرف متفرق شدند و از بحر قدم از سواقى صفت هر يكى از مشرب عين وصلت شراب خوردند،در مشرب خطاب افتادند،از منازل خطاب پرده‌دار علوم كلام شدند.

(از شطحيات ص 20) عطار گويد:

مرغ دل چون واقف اسرار شد
مى‌تپد از شوق چون ماهى ز شست
بر اميد آن گهر در بحر عشق
غرقه شد،و آن گوهرش نامد بدست آخر اين نوميدى اى عطار چيست؟
تو نه اى مرد و،نه همتاى تو هست

مَرْفوع

-(اصطلاح حديث)رفع داده شده و علامت آن دو ضمه ميباشد و در اصطلاح اهل درايه خبرى است كه سند آن از وسط قطع شده باشد،يكى يا زيادتر،با تصريح برفع مثل آنكه گفته شود«روى كلينى ره عن على بن ابراهيم عن ابيه رفعه عن ابى عبد اللّه،اين خبر را داخل در اقسام مرسل بمعنى اعم ميدانند (از درايه ص 37)

مَرْفوعات

-در زبان عرب اسماء مرفوعه هشت است فاعل،نايب فاعل، مبتداء،خبر،خبران،اسم افعال ناقصه اسم ما و لاء مشبهة بليس،خبر لاء نفى، جنس رجوع به هر يك از اين كلمات و (الهدايه ص 186)شود

مِرْفَقُ الثُّرَيا

-(نجومى) رجوع به ثريا شود

مِرْفَقُ الجاثى

-(نجومى) رجوع بجاثى شود

مِرْفَقُ الحَواء

-(نجومى) رجوع به حواء شود.

مَرْقُونيَّه

-(ملل و نحل) مزقونيه هم آمده است.

پيروان دو اصل نور و ظلمت‌اند كه ظاهرا نزديك بمانويه‌اند.

(ملل و نحل شهرستانى ص 125)

مُرَقَّعَه

-(اصطلاح عرفان)زينت- اولياء و شعار متصوفه است و آن لباس پشمينه‌ايست كه صوفيان پوشند،خداى فرمايد «وَ ثِيٰابَكَ فَطَهِّرْ» حضرت رسول لباس پشمينه پوشيدند و عدۀ زيادى از