ضميرى كه بدان رجوع ميكند و راه ديگر تصغير است كه هرگاه در تصغير تا«ة» در آخر آن ظاهر شد مانند«نار-نويرة» مؤنث است.

(از الهدايه ص 198- دستورنامه)

مَذْى

-(اصطلاح فقهى)بفتح ميم عبارت از آبى است كه در موقع ملاعبه مرد با زن و يا بوسيدن او يا نظر كردن باو از مرد خارج ميشود و نجس نيست و موجب غسل هم نمى‌شود (از كشاف ص 1357)

مَذهَبِ كُمُون

-(اصطلاح فلسفى)در زير عنوان كمون بيان شد كه عدۀ گويند:

همۀ اشياء در همه اشياء بطور كمون و نهان هست لكن صدر الدين گويد:آنچه مشهور فلاسفه از كمون فهميده‌اند كه در نار مثلا صورت ناريه باشد درست نيست و بلكه مراد آنها اين است كه اشياء در مراحل وجودى قابل تبديل باشياء ديگرند.

(اسفار ج 2 ص 164) رجوع بكمون شود.

مُرائيَّه

-(اصطلاح عرفانى)مرائيه كسانى‌اند كه براى زيادتى جلب توجه خلق ترك دنيا كرده و بدان وسيله تحصيل جاه و مقام نمايند.

(از مصباح الهداية ص 123).

مِرآت

-(اصطلاح عرفانى)مرآت يعنى آينه منظور انسان حقيقى است كه انسان كامل مرآت حق است و همين طور مرآت حضرت الهيه است زيرا مظهر ذات با تمام صفات است.

(كشاف ص 606)

مِرآتُ الحَقّ

-(اصطلاح عرفانى)مرآتحق انسان كامل است كه مظهر تمام نماى حق است.

مِرآتُ الحَضْرَتَيْن

-(اصطلاح عرفانى) يعنى حضرت وجوب و امكان،كه انسان كامل مرآت آن دو است و همين طور مرآت حضرت الهيه است زيرا مظهر ذات باتمام صفات است.

و بالجمله انسان كامل است كه مظهر تمام نماى حق است.رجوع بفرهنگ مصطلحات عرفا شود.

مِرآتِ صِفات

-(اصطلاح عرفانى) بعضى در رؤيت ذات افتادند از آن مرات صفات شدند و بى‌رسم حدث متحد،بعضى در نور جمال افتادند بى‌رسم علم سر قدم را ياوه‌سراى شدند،بعضى از آنها در حسن افتادند از آن بسط چون خليل منبسط شدند.

(شطحيات ص 22)

مِرآتُ الكَون

ن‌-(اصطلاح عرفانى)مرآت الكون عبارت از وجود مضاف وحدانى است زيرا كه اكوان و اوصاف و مظاهر و احكام آن در آن ظهور يابد.

(اصطلاحات شاه نعمت الله ص 2)

مِرآتُ الوُجُود

-عبارت از تعينات منسوب بشئون باطنه است كه صور آن اكوان است زيرا شئون مراياى وجود متعين بصور است.

(اصطلاحات شاه ص 36)

مَراتِب

-(اصطلاح عرفانى) مراتب كليه شش مرتبت‌اند:1-مرتبت ذات احديت 2-حضرت الهيت 3-ارواح مجرده 4-نفوس عامله كه عالم مثال است و عالم ملكوت است 5-ملك و شهادت