در مجلس انس همدمى يافته‌ايم
در پردۀ عشق محرمى يافته‌ايم
عالم چكنم كه از دو عالم بهتر
در سينۀ خود عالمى يافته‌ايم

مَجْمَعُ الأصْليَّه

-(اصطلاح عرفانى) محبت ذاتيه است.

مَجْمَعِ أضْداد

-(اصطلاح عرفانى) و هويت مطلقه را گويند (اصطلاحات شاه نعمت الله ص 23).

يك هويت اول و آخر بود
آن حقيقت ظاهر و باطن بود

مَجْمَعُ الأهواء

-(اصطلاح عرفانى) و عبارت از حضرت جمع مطلق است و در بعضى كتب حضرت جمال مطلق است (اصطلاحات شاه نعمت الله ص 23).

مَجْمَعُ البَحْرَين

-(اصطلاح عرفا) و عبارت از حضرت قاب و قوسين است بعضى گفته‌اند حضرت جمع وجود است.

بعضى گويند مجمع البحرين دل است.

مَجْمَعِ لاهوت

-(اصطلاح عرفانى) و حضرت جمال مطلق است كه ميل بغير حق نكند مگر بالتفاتى همه عالم جمال حضرت اوست
او جميل و جمال دارد دوست

مُجْمَل

-(اصطلاح اصولى) و هرگاه لفظى چنان باشد كه خلاف آن معنى كه از لغة فهميده ميشود احتمال ندهد نص است و اگر خلاف آن را احتمال دهد راجح است در صورتى كه در يك طرف ظهور داشته باشد و در طرف ديگر مرجوع است و اگر متساوى الطرفين باشد مجمل است و يا مشترك است و بالجمله آنچهرا ظهورى نباشد در يك طرف مجمل گويند «المجمل ما كان دلالته غير واضحة بان يتردد بين معنيين فصاعدا من معانيه»كه گاه از جهت اشتراك لفظى است و از اقسام مجمل عام و مطلق است و در اصطلاح اهل حديث هر روايتى كه ظاهر الدلاله بر مقصود نباشد مجمل گويند (از معالم ص 151-درايه ص 57- قوانين ص 332-خزائن ص 257- كفايه ج 1 ص 397) رجوع به مبين و عام و مطلق شود.

و بالجمله مجمل عبارت از آن باشد كه آن را دلالت غير واضحه باشد بآنكه مثلا مردد بين دو معنى يا زيادتر بود از معانى خود،مجمل گاه قولى است و گاه فعلى است چنانكه حضرت رسول نمازى بجاى آورده باشند و وجه آن را بيان نفرموده باشد كه مجمل فعلى است،مجمل قولى يا مفرد است يا مركب اجمال در مفرد باين است كه متردد باشد بين چند معنى از جهت اشتراك لفظى مانند كلمۀ «قرء»و«مختار»كه اشتراك دارد هم شامل فاعل شود و هم مفعول.يا بسبب اشتراك معنوى است در صورتى كه فرد معين اراده شده باشد و حال آنكه نزد مخاطب معين نباشد مانند «جٰاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ» و مثل «أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً» و مثل«اعتق رقبة»در صورتى كه مراد رقبۀ مؤمنه باشد كه از جمله اجمال بسبب اشتراك معنوى است «وَ آتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصٰادِهِ» است باعتبار امكان صدق حق بر هر يك از ابعاض با آنكه مراد عشر است و بالجمله مجمل به سبب اشتراك معنوى آن