-(اصطلاح عرفانى) رؤياهاى مسلم و صادق را گويند و جزئى از اجزاء نبوت است.
مُبْطِلاتِ حَجّ
-(اصطلاح فقهى) رجوع به حج شود.
مُبْطِلاتِ صَلاة
-امورى كه موجب بطلان نمازند عبارتند از 1-فقدان بعضى از شرائط مانند غصبى بودن لباس مصلى يا مكان او 2-حدث اكبر و اصغر 3-تكفير بنا بر قول شيعه 4-توجه بچپ و راست عمدا با تمام بدن 5-سخن گفتن عمدى 6- خنده با صدا تعمدا 7-گريه عمدى با صوت براى امور دنيا 8-هر فعلى كه صورت نماز را محو كند 9-خوردن و نوشيدن 10-آمين گفتن بعد از «وَ لاَ الضّٰالِّينَ» بقول شيعه.
مَبْطُون
-(اصطلاح فقهى)كسى راگويند كه همواره از او باد و غائط خارج شود و باندازه يك نماز فرصت و مهلت نداشته باشد،چنين شخص بايد براى هر نماز يك وضو بگيرد.
(از شرح لمعه ج 1 ص 93).
مَبْنى
-(اصطلاح ادبى)مقابل معرب است و كلمهايست كه بر يك حالت باقى بماند و در تركيبات و جملات حركت آن تغيير نيابد و بهمان حالت كه وضع و بناى او است باشد مانند«امس-حيث كم،اين»و معرب كلمهايست كه آخر آن باختلاف عوامل تغيير كند مانند«جاء زيد-رأيت زيدا و مررت بزيد» حروف كلا مبنى هستند و افعال ماضى و امر مبنىاند.حروف تهجى،كلمات بطور مفرد و در حالى كه تركيب نشده باشند بطور مطلق.مانند عمرو،زيد..به تنها و اسمائى كه بوجهى از وجوه شبيه به مبنى الاصل يعنى حرف ميباشند،شباهت لفظى يا معنوى و وضعى مضمرات،اسماء اشارات موصولات،اسماء افعال،اصوات، مركبات،كنايات و بعضى از ظروف مبنى ميباشند و سواى آنچه مذكور افتاد معرب است.
(از الهدايه ص 195-183-كشاف ص 177 سيوطى ص 23).
مَبْنَى التَّصَوُّف
-(اصطلاح عرفانى) مبناى تصوف خصائل ثلث است.تمسك بفقر و اقتصاد و تحقق به بذل و ايثار و ترك تعرض و اختيار.
مُبْهَم
-(اصطلاح ادبى)لفظ مبهم لفظى است كه صريح در مدلول خاصى نباشد و رفع ابهام آن بوسيله تميز ممكن
نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامی نویسنده : سجادی، جعفر جلد : 3 صفحه : 1672