اساس التقديس،جار الله زمخشرى، (متوفى 538)،مصر،1328.

حدائق الفصول و جواهر العقول،محمد بن هبة المكى،قاهره 1327 الجواب الكافى،لمن سئل،عن الدواء الشافى،ابن قيم جوزى(751 ه‌).مصر 1346 اعتقادات،ابن بابويه.تهران 1371 اعتقادات فرق مسلمين،فخر الدين رازى قاهره 1938 م.

انوار الملكوت فى شرح ياقوت،علامۀ حلى،تهران 1338 ه‌.

البيان،محمد بن الطبيب الباقلانى، بيروت 1958 البيان فى اصول الدين،قاضى ابو بكر محمد بن مظفر شافعى(متوفى 488).

شرح باب حادى عشر،فاضل مقداد، تهران 1324 ه‌.

شرح مواقف،عبد الرحمن بن احمد قاضى،تهران 1286 ه‌.

متن مواقف،عضد الدين عبد الرحمن ايجى(متوفى 756 ه‌).

كشف المحجوب،ابو يعقوب سجستانى، تهران 1327 اللمع فى الرد على اهل الزيغ و البدع، ابو الحسن اشعرى،مصر 1944 م.و گفته‌اند كه مؤلف كتاب فوق معمر بن سالم (متوفى 433)بوده است.

وجه دين،ناصر خسرو قباديانى نيز از كتب مهم كلام اسماعيلى است.

محصل افكار المتقدمين و المتأخرين من الحكماء و المتكلمين تأليف محمد بن عمر رازى معروف به فخر رازى قاهره،1366 ه‌.

المقالات فى اصول الديانات.ابو الحسن على بن حسين مسعودى.(متوفى 346 ه‌).

الابانة(كتاب ديگرى است از)على بن اسماعيل بن اسحاق بن سالم بن اسماعيل اشعرى،مصر،1348.

الابانه عن حقايق اصول الديانه،منذر ابن سعيد البلوطى القرطبى المالكى، (متوفى 355 ه‌).

الابانه فى اصول الديانة،عبد الله بن محمد بن حمدان العكبرى(متوفى 387).

دلائل النبوة،ابو الحسن ماوردى(متوفى 550 ه‌).

مكارم الشريعه،ابو القاسم حسين بن محمد اصفهانى(متولد 502 ه‌).

كتاب النقص،كه بر رد بعضى از مثالب نواصب است،تأليف نصير الدين عبد الجليل بن ابو الحسين رازى.

كَلامِ جامِع

-(اصطلاح بديعى)است و آنست كه بيتى يا جملۀ در طى سخن بياورند كه از باب حكمت و پند و سائر مطالب باشد و بمزله مثل باشد مثال فارسى.

نظام استرآبادى گويد:

ب‌ صد هزار ديده بگرد جهان سپهر
جوياى آدمى است ولى آدمى كجا است
وحدت گزين كه صافى خاطر ز وحدتست
از امتزاج خاك بود كآب بى‌صفا است
(از ابدع ص 339).

رجوع به كلام نفسى در فرهنگ علوم عقلى تأليف نگارنده شود.

كَلامِ مَنْظوم

-(اصطلاح ادبى) و شعر را گويند.

كَلامِ مَنْثور

-نثر را گويند .