كعبه هر چندى كه خانۀ بر اوست
خلقت من نيز خانۀ سر اوست
تا بكرد آن خانه را در وى نرفت
و اندرين خانه بجز آن مى‌نرفت
چون مرا ديدى خدا را ديدۀ
گرد كعبۀ صدق بر گرديدۀ
خدمت من طاعت و حمد خداست
تا نه پندارى كه حق از من جداست
چشم نيكو باز كن در من نگر
تا به بينى نور حق اندر بشر
كعبه را يك بار بيتى گفت يار
گفت يا عبدى مرا هفتاد بار
بايزيد آن كعبه را دريافتى
صد بهاء و عز و صد فر يافتى
بايزيد آن نكته‌ها را هوش داشت
همچو زرين حلقه‌اش در گوش داشت
كعبۀ جبريل جانها سدرۀ
كعبۀ عبد البطون شد سفرۀ
قبلۀ عارف بود نور وصال
قبلۀ عقل مفلسف شد خيال
قبلۀ زاهد بود يزدان بر
قبلۀ طامع بود هميان زر
قبلۀ مردان حق اعمال نيك
قبلۀ نااهل جاهل مرده ريگ
قبلۀ عاشق حق آمد اى پسر
قبلۀ باطل بليس است اى پدر
قبلۀ فرعون دنيا سر بسر
قبلۀ خر بنده چبود كون خر

كَعبيَّه

-(اصطلاح كلامى) فرقه از فرق اسلامى‌اند كه پيرو ابو القاسم عبد اللّه بن احمد بن محمود بلخى معروف به كعبى‌اند گويند صفتسميع و بصير بودن خدا باين است كه او عليم است به مبصرات و مسموعات.

(از مختصر الفرق ص 120)

كَفّ

-باصطلاح عروضيان اسقاط ركن هفتم باشد از جزوى كه ركن آخر آن سبب خفيف بود (از المعجم ص 43-درۀ ص 21)

كَفاءَة

-(اصطلاح فقهى)و مراد هم كفو بودن زن و شوى است و آن مساوى بودن در شش امر است نسب-اسلام- حرفه-حريت-ديانت-يسار زوج از نفقۀ بحال زن (از الفقه..ج 4 ص 54-شرح لمعه ج 2 ص 78) در كليات حقوقى آمده است:

هم شأن بودن زن با مرد و كفو يكديگر بودن شرعا عبارت است از مساوات در دين و عرفا عبارت است از مساوات در حسب و نسب و ثروت و شرف و امثال اينها و اينكه در بعض اخبار از ازدواج با شارب الخمر و قمار باز منع شده ناظر برعايت اين معنى است.

(كليات حقوق ص 287)

كَفّارات

-(اصطلاح فقهى)كفاره از كفر است و آن پوشش است كه گناه امرى را با آن پوشند و آن صدقه خاص باشد كه در موارد مختلف بايد داد و تقسيم شود بكفارۀ ظهار قتل خطا كه بترتيب آزاد كردن برده و يا دو ماه روزه و يا اطعام شصت مسكين است و كفارۀ افطار روزه ماه رمضان يا روزه قضاء رمضان بعد از زوال و كفاره ارتكاب يكى از محرمات احرام حج و كفاره يمين كه