و آنها را هشت چيز به كمال باشد،اقوال نيك،افعال نيك،اخلاق نيك.معارف، ترك عزلت،قناعت،خمول،و آنان كه اينها ندارند ناقصانند.

مولانا گويد:

كاملان از دور نامت بشنوند
تا بقصر تار و پودت در روند
بلكه پيش از زادن تو سالها
ديده باشندت به چندين حالها
حال تو دانند يك يك مو بمو
زانكه پر هستند از اسرار هو

كامِلان

-(اصطلاح عرفانى)كاملان طبقۀ عليا از اهل الله را گويند.

(از رياض السياحه ص 23)

كامِلِ آزاد

-(اصطلاح عرفانى) و كسى است كه او را چهار چيز بود ترك،عزلت،قناعت و خمول.

(از انسان كامل ص 273)

كامِليَّه

-(اصطلاح كلامى)فرقۀ از غلات شيعه‌اند منسوب به ابو كامل و گويند صحابه در اثر عدم بيعت با حضرت على كافر شدند و حضرت على هم در اثر عدم مطالبه حق كافر شد و ديگر قائل به تناسخ ارواحند بعد از مرگ و گويند امامت نورى است كه تناسخ كند از شخصى به شخصى ديگر.

(از كشاف ص 1266)

كانَ

-(اصطلاح ادبى)بفتح كاف و نون.فعل ناقصه است و عمل او رفع باسم و نصب به خبر است رجوع بافعال ناقصه شود .

كَاَنَّ

-(اصطلاح ادبى)بفتح كاف و تشديد نون از حروف مشبهة بالفعل است و اكثر نحويان گويند مركب است از «ك‌»و ان و گويند«كان زيدا اسد» بجاى(ان زيدا كالاسد)است كه حرف تشبيه از جهت اهتمام بآن مقدم شده است و همزۀ آن مفتوح شده است از جهت دخول جار بر آن در هر حال«كان»را چند معنى است 1-تشبيه مانند(كَانَّ زيدا اسد)2-شك و ظن مانند(كَانَّ عمرا، عادل)و(كاَنَّك بِالشّتاءِ مُقْبل)3-تحقيق مانند(كاَنَّ الارضَ ليس بها هِشام)4- تقريب مانند(كانك بالدنيا لم تكن) (از مغنى ص 99)

كاهِلى

-(اصطلاح عرفانى)بطء سير را كاهلى گويند و اين گاه باشد كه بسبب طريق باشد براى سالك و كمال سالك باشد و اين نوع سير اكمل سيرها است كه برجعت محتاج نباشد و گاه باشد كه بسبب تقصيرى عبور كند و اين نازلترين سيرهاست.

مولانا گويد:

كاهلى را كرده‌اند ايشان سند
كار ايشان را چون يزدان ميكند
كار يزدان را نمى‌بينند عام
مى نمى‌ياسايند از كد صبح و شام
كار دنيا را ز كل كاهل‌ترند
در ره عقبى زمه گو مى‌برند
اين گزيند هر كه او باشد رشيد
هين كه دنيا رفت و عقبى در رسيد

كَاَيِّن

-(اصطلاح ادبى)بفتح كاف و همزه و كسر ياء مانند كم است در استفهام و جز در چند امر مانند هم‌اند