زن با ديگرى هم جمع شده باشد و بغير لعان ولد منتفى نخواهد شد.

بنا بر اين هرگاه مردى زنش را طلاق داده و زن شوهر ديگرى اختيار نموده سپس بچه زائيده و شرائط لحقوق ولد در هر كدام باشد ولد باو ملحق خواهد شد.

و اگر در هيچ كدام نباشد از هر دو منتفى ميشود.و اگر در هر دو باشد بقرعه تعيين خواهد شد.

اگر كسى اقرار كند كه فلان شخص مجهول النسب فرزند او است و لحوقش باو ممكن باشد باو ملحق خواهد شد.

(كليات حقوق ص 296)

فَراغِ ذِمَّه

-(اصطلاح اصولى)و در مقابل اشتغال ذمه است و آن برى شدن ذمه است از ديون يا واجبات و گويند رجوع به اشتغال و برائت و اصول عمليه شود.

فِراق

-(اصطلاح عرفانى)فراق يعنى جدائى و فرقت و در اصطلاح صوفيه مقام غيبت را گويند كه از وحدت محجوب باشد كه اگر يك لمحه عاشق از معشوق خود جدا شود،آن فراق صد ساله بود.

بعضى از تركيبات:آتش فراق، اندوه،فراق،زخم فراق،مرارت فراق، زهر فرق،ذل فرق،داغ فراق،نايرۀ فراق،محنت فراق،ميزان فراق،رايحۀ فراق،بار فراق.

و نيز فراق،غيبت را گويند از مقام اصلى كه عالم بطون است بعالم ظهور و وحدت يعنى بيرون آمدن سالك از وطن از عالم ظهور بعالم بطون و اين وصال است و اين وصال جز از راه مرك صورى حاصل نشود.(از كشاف ص 1135).

جغتائى گويد:

روزى كه در فراق جمال تو بوده‌ام
گريان در اشتياق وصال تو بوده‌ام
هر سو كه رفته‌ام بهواى تو رفته‌ام
هر جا كه بوده‌ام بخيال تو بوده‌ام

فَرَج

-(اخلاق)يعنى گشايش.

گشايش در كارها و اطلاق بر وضع و حال پس از ظهور امام عصر ميشود و عبارتى كه تعبير از آن ميشود«عجل اللّه تعالى فرجه الشريف» است كه منظور ظهور امام زمان است كه در روايات بسيارى آمده است كه امام زمان شيعيان هنگامى كه جهان پر از ظلم و جور شده باشد ظهور ميكند و خلق اللّه را از فساد و تباهى نجات ميدهد.

فَرَجى

-(اصطلاح عرفانى) لباس فرجى،نوعى از لباس كه ويژه صوفيان است.

مولوى مى‌گويد:

صوفى بدريد جبه در حرج
پيش آمد بعد بدريدن فرج
گشت نام آن دريده فرجى
آن لقب شد فاش از آن مرد نجى
اين لقب شد فاش و صافش شيخ برد
ماند اندر طبع خلقان حرف درد
.

فَرَح

-(اصطلاح عرفانى)فرح يعنى خوشى و در اصطلاح لذت قلبى است كه از قرب به محبوب حاصل شود.

فَرَح و غَمّ

-(اخلاق،نجوم) در اخلاق از كيفيات نفسانيه‌اند» فرح عبارت از كيفيت نفسانى است كه از توابع آن حركت روح است بطرف برون و خارج بدن براى رسيدن بامر ملذ و غم عبارت از كيفيت نفسانى است كه از توابع