responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامی نویسنده : سجادی، جعفر    جلد : 2  صفحه : 887

اى جلالى كه هر كه بحضرت تو روى نهاد همه ذره‌هاى عالم،خاك قدم او توتياى چشم خود ساختند.

اگر در قصر مشتاقان ترا يك روز بارستى ترا با اندهان عشق اين جادو چه كارستى
و گر رنگى ز گلزار حديث او بديدى تو بچشم تو همه گلها كه در باغست،خارستى
پير طريقت گفت:ذكر همه نه آنست كه بر زبان دارى ذكر حقيقى آنست كه در ميان دارى.

ذَكاة

-(اصطلاح فقهى)يعنى تذكيه حيوان و ذبح آن و بالجمله ذكاة ذبح يا نحر يا عقر حيوان مباح است براى خوردن و آن بر دو قسم است يكى ذكات ضرورت كه آن جرحى است كه صياد بشكار وارد آرد و بميرد و آن حلال است دوم ذكات اختيار كه حيوان مأكول اللحم را از روى اختيار و اراده ذبح نمايند رجوع به ذبح شود و رجوع به(الفقه على...

ج عبادات ص 104 و شرح لمعه ج 2 ص 226)شود.

بايد دانست كه ذكاة ماهى مأكول اللحم به گرفتن آن از آب و خارج كردن آن زنده است و ذكاة ملخ گرفتن آنست زنده و ذكاة جنين به ذكاة مادر آنست

ذِمَّه

-(اصطلاح فقهى)و امرى است كه مكلف ملزم بانجام آنست و وجوب حكم است بر مكلف بثبوت آن در ذمه و بنا بر اين كودك و سفيه را ذمۀ نباشد مگر در مورد اتلاف مال ديگران(از قواعد شهيد ص 253-كشاف ج 1 ص 568).

و ديگر تعهدى است كه كفار غير حربى با امام مسلمين با شرائط خاصى بندند و آن شرائط بذل جزيه و التزام احكام اسلام است و ترك تعرض مسلمات است به نكاح و تعهد بر ترك قطع طريق و دلالت بر عورات مسلمين و اظهار منكرات اسلامى است(از شرح لمعه ج 1 ص 187).

ذِمّى

-(اصطلاح فقهى)كفارى كه در ذمه اسلام و در زير لواى آن با شرائط خاصى در آمده‌اند.(قواعد شهيد ص 188).

الذِّميَّه

-(كلامى)گروهى باشند كه اعتقادشان بر اين است كه على عليه السلام خداست اينان حضرت محمد(ص)راسب نمايند و گويند كه حضرت على حضرت محمد را براى نبوت بر گزيد از سوى خودش و از اين گونه اوهام.

و نيز ذميه كفار اهل كتاب را گويند كه در تعهد و ذمت اسلام قرار داشته باشند و جزيت دهند(از مختصر الفرق ص 58).

ذَنب

-(اصطلاح فقهى،اخلاقى) ذنب يعنى گناه و ارتكاب مكلف است امرى نامشروع را.(از كشاف ج 1 ص 558).

ذَنَبُ الاَسَد

-(بفتح ذال و نون هيئت و نجوم)نام ديگر صرفه است كه ذنب الليث و قطب الاسد نيز گويند كه منزل دوم از دوازدهم از منازل قمر است.

ذَنَبُ الجَدى

-(بفتح ذال و نون اصطلاح نجومى)يكى از ستارگان صورت جدى بود كه از بروج دوازده‌گانه است و آن ستاره‌ايست واقع بر ذنب صورت جدى و آن ستاره 24 بود.

ذَنَبُ التِّنِّين

-(بفتح ذال و نون اصطلاح نجومى)ستارۀ بود واقع در عقدة الذنب تنين در مفاتيح چنين آمده است:

جوزهر عبارت از دو نقطۀ بود كه

نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامی نویسنده : سجادی، جعفر    جلد : 2  صفحه : 887
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست