و خواصى قائلند مثل اينكه گويند:

1-حرف الف نورانى.نارى،و بسيط است.

2-حرف باء.صامت.بارد.يابس اولين مراتب عنصر ارض است.

3-تاء صامت.بارد.يابس 4-ثاء.صامت.حار.رطب هوائى.

5-جيم.ناطق.نورانى.مثلث اول مراتب حرارت و رطوبت 6-حاء.صامت.بارد.مائى.

7-خاء.صامت.بارد.

8-دال ناطق.بارد.رطب.

9-ذال.ناطق.نارى.يابس.

10-راء.صامت.مائى بارد 11-زاء ناطق.حار.رطب هوائى 12-سين.ناطق.حار.رطب ترابى 13-ش.ناطق.حار.رطب يابس 14-ص ناطق.يابس.ترابى 15-ض ناطق.يابس 16-ط.صامت.مذكر.نارى.

حار.يابس 17-ظ.صامت.هوائى.رطب 18-ع.ناطق.بارد.

19-غ.ناطق.رطب 20-فاء.صامت.بارد.يابس.

21-قاف.ناطق.حار.رطب.يابس 22-كاف.حار.رطب ناطق.

23-لام.بارد.ناطق.

24-م.ناطق.حار.يابس 25-ن.ناطق.بارد.يابس 26-و.يابس 27-لا.هوائى.

28-ى.بمانند تاء.

خَواطِر

-(اصطلاح عرفانى)خواطر عبارت از حصول حالت خاص است اندر دل كه با سرعت زائل شود و خاطر ديگرى جاى گزين آن گردد.

ابو القاسم قشيرى گويد:خواهر خطاباتى است كه بر ضماير وارد ميشود كه گاه بالقاء ملك است گاه بالقاء شيطان كه احاديث قفس است.

زمانى كه از طرف ملك و القاء آن باشد الهامست و اگر از طرف نفس باشد هوا جس است و هر گاه از طرف و بالقاء شيطان باشد وسواس است و اگر بالقاء رحمن باشد خاطر حق است.

اگر از طرف و بالقاء شيطان باشد داعى بر معصيت است،اگر از طرف نفس باشد داعى بر پيروى از شهوت است.

بابا طاهر گويد:«ابداء الخواطر كفر و اخفائها جهل»كه نمايان كردن آن بر نفس كفر است(از رساله قشيريه ص 41- تاريخ تصوف ص 645).

الخَوافِق

-(هيئت)جهات اربع را گويند.

خودبينى

-(اصطلاح اخلاقى و عرفانى) غرور،خودخواهى و در خود نگريستن است كه مغاير خدابينى است كه از آداب سلوك خود نگريستن است:

خود را مبين كه خودبينى را روى نيست،خود را منگار كه خود نگارى را راى نيست،خود را مپسند كه خودپسندى را شرط نيست.

دور باش از صحبت خودپرور عادت پرست بوسه بر خاك كف پاى ز خود بيزار زن خود را منگار كه حق تو را مى‌نگارد.