-(اصطلاح فقهى) و عباداتى كه بندگان انجام ميدهند براى يك يا دو يا چند امر از هشت امر است كه يا قصد صواب يا خلاص از عقاب، شكر نعمت حق و جلب زيادى،انجام براى حياء از خدا،از جهت دوستى خدا،براى جلب موافقت حق و انجام طاعت در هر حال و،عبادت كردن از جهت آنكه او را اهل عبادت يابند، (از قواعد ص 30).
غَبن
-اين اصطلاح فقهى است و در لغت زيان آوردن بر كسى،در بيع و شرع است در شريعت دو قسم است غبن فاحش كه يكى از موجبات فسخ معامله غبن فاحش است در طرف فروشنده يا خريدار در مقابل غبن يسير در تعريف غبن فاحش اختلاف است بعضى گويند اگر از ثلث گرانتر بفروشد يا ارزانتر بفروشد غبن فاحش است عدۀ گويند ملاك كم و زياد بين و آشكار است (از كشاف ص 1098).
در كليات حقوقى آمده است:
غبن بسكون عين لغة بمعنى خدعه و گول زدن ديگرى است و با حركت غين اختصاص بخدعۀ در رأى دارد.
و اصطلاحا عبارت است از اينكه شخص مال خود را بزيادتر از آنچه ارزش دارد انتقال داده باشد چنين شخصى را غابن و طرف مقابل را مغبون گويند.و بعكس اين نيز اتفاق ميافتد.
غبن مشروط است بدو شرط:اول جهل مغبون است بقيمت.پس اگر شخصى مالى را بمبلغى خريدارى كرده با علم باين كه بآنقدر ارزش ندارد غبن تحقق
نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامی نویسنده : سجادی، جعفر جلد : 2 صفحه : 1368