عين الله و عين العالم انسان كامل است.

عَهدِ ذِكرى

-(اصطلاح ادبى)در زبان عرب معانى چند براى الف و لام برشمرده‌اند از جمله عهد ذكرى است مانند و «فَعَصىٰ فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ» كه الف و لام اشاره بموسى است كه در آيۀ قبل آمده است و عهد حضورى مانند«اليوم» رجوع شود به الف و لام.

عِيادَتِ مَريض

-(اصطلاح اخلاقى) يكى از مستحبات مؤكده است كه اشخاص ببازديد و رسيدگى باحوال مريض روند.

عِيافَة

-(اصطلاح علوم غريبه)از مرغ فال گرفتن يعنى بنام يا آواز او،و اين امر حرام است رجوع به تفال و طيره شود.

عَيب

-(اصطلاح فقهى)در مباحث خيارات فقه يكى از امورى كه موجب خيار فسخ است،معيوب بودن مبيع است و عيب عبارت از نقص است كه در متاع باشد چنانكه حيوان كور يا شل يا مريض باشد و يا گندم را موريانه خورده باشد و همين طور در هر امرى به نسبت خود آن صحيح معيوب آن سنجيده شود.

عيدى

-(اصطلاح عرفانى)و عيدى نزد صوفيه چيزى است كه عايد شود بر قلب از تجلى جمال بهر روش كه باشد خواه جلال و خواه جمال (از كشاف ص 959).

عِيدِ اضحى

-( گاه‌شمارى)روز دهم ذى الحجه را گويند كه حاجيان به منى قربان كنند.

عِيدِ تَجلّى

-( گاه‌شمارى)روز ششم آب است كه از بروج روميان است در اين روز حضرت عيسى بر حواريون ازميان ابر تجلى كرد و موسى را نيز با خود ظهور داد و گفته‌اند اين روز روز تجلى حضرت عيسى و حضور حضرت موسى و الياس است با او در كوه تور سينا.

(از بيست باب ملا مظفر)

عيدِ شَمع

-( گاه‌شمارى) روز دوم شباط بود و آن روز روزى است كه حضرت عيسى به هيكل اندر آمد يعنى معبد نصارى

عيسَويَّه

-(اصطلاح كلامى) يكى از فرق يهود را عيسويه گويند منسوب بابو عيسى بن يعقوب اصفهانى كه در اواخر خلافت بنى اميه دعوت خود را آشكار كرد و عدۀ بسيارى از يهوديان بر او گرويدند و معجزاتى براى وى قائل شدند رجوع شود به ملل و نحل شهرستانى ص 104.

عيدِ صَليب

-(كلامى) روز چهارم شباط است.

عيدِ فِطر

-( گاه‌شمارى) روز اول شوال و آخر رمضان را عيد فطر گويند كه مسلمين را شرعا روزه گرفتن در اين روز حرام است در اين روز بر همه افراد مسلمانان فطريه واجب است رجوع بزكات و فطر و صدقات شود.

عيدِ قِيامت

-(اصطلاح گاه‌شمارى) از روزهاى مسيحيان است و آن شنبه 48 روزۀ بزرگ آنان بود و عيد فطر آنان يكشنبه بعد از عيد قيامت بود.

عَينِ ثابِت

-(اصطلاح فلسفى)غزالى ازين اصطلاح چيزى را