طائفه است.

و ديگر آنكه رسول ص فرموده است:

«اذا شك احد كم فى الصلاة فليختر الصواب، ثم يسجد سجدتين» ،يعنى:چون يكى از شما در نماز شك كند آنچه صواب است اختيار كند،آنگه سلام بدهد،و چون سلام داده باشد دو سجده بكند.

و آنچه آن را حكمى نباشد آن چنان بود كه شك كند در فعلى و از آن نقل كرده باشد.

چنانكه شك در تكبير و او در قرائت باشد،يا شك كند در قرائت و او در ركوع باشد،يا در ركوع و او در سجود باشد،يا در سجود و او در قرائت باشد، يا در تسبيح و او سر از ركوع برداشته باشد،و سهو پياپى را حكمى نباشد،و نه سهوى را كه در نماز نافله بود،يا در جبران سهو بود.و الله اعلم.

(رجوع شود به معتقد الاماميه ص 259،262)

سُهَيل

-(بضم سين و فتح هاء نجومى) و آن را سهيل يمانى نيز نامند و آن يكى از ستارگان صورت سفينه و يا جؤجؤ است در عرب جاهلى براى سهيل صورتى مستقل قائل بودند و بعضى گمان ميكردند كه در زير سهيل دو قدم سهيل واقع است كه ستارگان آن درخشان و سپيداند و در عراق ديده نمى‌شوند و مردم تهامه آن را بقر ناميده‌اند.

سهيل ظاهرا از آلهه‌ها و اصنام جاهلى بوده است و بعضى گفته‌اند كه همان شوابل است كه از الهه‌هاى مهم مصريان است.

(از معجم الفلكى).

ضبط شوابل معلوم نشد و ممكن است مورد تصحيف يا تحريف شده باشد

سهيل الفرد

-(نجومى) آن را فرد و عنق الشجاع و سهيل الشام و مكب الشجاع نيز نامند.

(از معجم الفلكى)رجوع به شجاع شود

سُهَيليَّه

-(اصطلاح كلامى)فرقه سهيليه كسانى‌اند كه پيرو سهل بن عبد الله تسترى‌اند كه او از بزرگان اهل تصوف بوده است.

(كشف المحجوب ص 244)

سُهى.سُها

-(اصطلاح نجومى) ستارۀ بود پنهان چسفيده به كوكب عناق كه از كواكب بنات نعش بود كه مردم ديد چشم خود را بدان بيازمايند.و بفرم سها هم آمده است.

سَيّاراتِ ثانَوى

-(اصطلاح نجومى) كه توابع و اقمار گويند.

سَيّاراتِ خارِجيَّه

-(اصطلاح نجومى) رجوع خارجيه.

سَيّارات العُليا يا عِلويَّه

-(اصطلاح نجومى)عبارت از سياراتى است كه در اطراف آفتاب دور ميزنند در مسافتى كه فاصلۀ دورتر از زمين است و آن ستارۀ مريخ است و سيارات ديگر مشترى و زحل...است

سَيّاراتُ السُّفلى

-(اصطلاح نجومى) دو ستاره بود و آن عطارد و زهره است و گفته شده است سه ستاره بود

سَيّاراتِ عِلوى

-(اصطلاح نجومى) از ميان سيارات زحل و مشترى را علويين و زهره و عطارد را سفليين نامند باعتبار قرب و بعد از آفتاب.