كردن تا متفاعلن است.

(از كشاف ج 1 ص 883-دره نجفى ص 19).

و اضمار على شريطه تفسير عبارت از حذف عامل اسم است بشرط تفسير آن عامل محذوف به فعلى كه بعد از آن اسم واقع شده باشد و باب اشتغال هم گويند و آن اسم مرفوع و يا منصوب شود بفعل مقدرى كه فعل ظاهر حاكى از آنست رجوع شود به(كشاف ج 1 ص 885)و نيز رجوع به باب اشتغال شود.

اضْواء قَيُّومِىّ

-اصطلاح اشراقى است و مراد افاضات مبدأ اول و در مرتبت بعد عقول و انوار مجرده است.

(تعليقات دوانى بر هياكل ص 99،98)

اضْوِاء مِيْنَوِيَّه

-اصطلاح اشراقى است و مراد اضواء و افاضات روحانيه است.(ش ص 372)

اطاعَة عِلْمِيَّه

-اين اصطلاح اصولى است و مقابل اطاعت ظنى، وهمى و شكى است.(از كفايه ج 2 ص 122)رجوع به قطع و ظن و اصول عمليه شود.

اطِبّاء نُفُوس

-انبياء و اولياء و خلفاء اللّه‌اند.

(اخوان الصفا ج 4 ص 84)

اطراد

-(اصطلاح منطق،ادب) اطراد يعنى شايع و جامع بودن،تعريف مطرد باشد يعنى جامع باشد و معرف«بكسر» آن چنان باشد كه مساوى با معرف«بفتح» باشد و بالجمله اطراد در لغت شيوع و كثرت باشد و اطراد معرف شمول او است معرف را در وجود و ثبوت در مقابل انعكاس كه مانع بودن از اغيار است و در بديع آن باشد كه اسماء ممدوح و متعلقات و آباء او آورده شود به ترتيب ولادت بدون تكلف در سبك مانند«الكريم بن الكريم بن يوسف بن يعقوب بن اسحاق بن ابراهيم»(از كشاف ج 1 ص 905-دستور ج 1 ص 134-قوانين ص 22-مطول ص 373).

و بالجمله متكلم نام يا لقب كسى را با نسبت وى بى‌تكلف و تخلل بلفظ خارج بياورد.

مثال فارسى:

كيخسرو سياوش كاوس و كيقباد
گويند چون ز دختر افراسياب زاد
مثال ديگر:

الحمد للّه على معدلة السلطان
احمد شيخ اويس حسن ايلكانى
مثال ديگر:

ترتيب ملك و قاعدۀ دين و رسم داد
عبد الحميد احمد عبد الصمد نهاد
مثال ديگر:

خسرو ملك عجم اتابك اعظم
سعد ابو بكر سعد زنگى مودود
(از ابدع ص 61) اطراد و عدم الاطراد.در اصول يكى از علائم حقيقت و مجاز است«فالاول علامة للحقيقة و الثانى للمجاز فنقول هيئة الفاعل حقيقة لذات ثبت له المبدأ فالعالم يصدق