بدخشان و در آسياى مركزى در خوقند و قره تكين هستند و در افغانستان مفتدى خوانده مى‌شوند و عده‌اى بسيار از ايشان در كافرستان (نورستان) و جلال‌آباد و در حوزه جيحون اعلى و سارى گل و خوان و ياسين زندگى مى‌كنند. در هند و پاكستان بيش از ديگر جاها مراكز اسماعيليه وجود دارد و در محلهايى به نام اجمير و مرواره و راجپوتانه و كشمير و بمبئى و بروده و كورج فراوانند. بايد دانست كه همه اسماعيليه در هند از اتباع آقا خان نيستند بلكه عده‌اى از آنان را نيز «بهره» گويند كه غالبا در گجرات زندگى مى‌كنند. در عمان و مسقط و در زنگبار و تانزانيا بسيارند.

عقايد كلامى اسماعيليه:

ايشان گويند ذات بارى تعالى برتر از وهم و فكر و عقل است و خداوند بالاتر از حد صفات است. با هيچ صفتى و تعيين و حدى چه به سبب و چه به ايجاب از وى سخن گفتن نتوان به دليل همين تنزيه در مسأله صدور ايشان از بارى تعالى براى آن كه مشكل صدور كثير از واحد پيش نيايد اعتقاد دارند كه امر بارى تعالى يا كلمۀ ابداع، عقل كل يا عقل اول در وجود آمده سپس نفس كلى از كلمۀ امر به توسط عقل وجود يافت. از نفس كلى به تأييد عقل كل، طبايع و از طبايع امهات و از امهات به فعل اجرام سماوى مواليد هستى پذيرفتند. صدور عقل كل از كلمۀ امر به طريق ابداع است و صدور موجودات روحانى و جسمانى كه به توسط عقل و نفس از امر بارى تعالى به طريق ابداع و انبعاث است. فرق ميان ابداع و انبعاث آن است كه انبعاث چيزى است كه نه در مكان باشد و نه در زمان ولى پديد آينده باشد از چيز ديگر. امّا ابداع چيزى را گويند كه او نيز نه در مكان باشد و نه در زمان و از چيزى پديد نيامده باشد.

مظهر عقل كل در اين عالم وجود ناقص است، ناطقان همان پيغمبران اولو العزمند و شمار آنان هفت است و هر ناطقى را يك وصى است و وصى را نيز امام گويند. ناطق نخستين حضرت آدم بود كه وصى او شيث بود، ناطق دوم نوح بود كه وصى او سام بود، ناطق سوم ابراهيم بود كه وصى او اسماعيل بود، ناطق چهارم حضرت موسى بود كه وصى او يوشع بود، ناطق پنجم حضرت عيسى بود كه وصى او شمعون الصفا (پطروس) بود، ناطق ششم حضرت محمد (ص) بود كه وصى او على بود، ناطق هفتم اسماعيل بود، زيرا حضرت محمّد (ص) و على (ع) را وصى يا اساس و پس از او حسن (ع) و حسين (ع) و زين العابدين (ع) و محمد باقر (ع) و جعفر صادق (ع) بودند. هفتمين ايشان اسماعيل بود كه قائم است.

بعضى نوشته‌اند كه: يكى از القاب اسماعيليه اساسى يعنى طرفدار وصى است و آنان را اساسيون مى‌خوانند و اصطلاح