كردند و چون اين شخص پيوسته نقاب بر چهره داشت به لقب (المقنع) معروف شد و در سال 161 هجرى در زمان خلافت مهدى عباسى از ميان رفت - اسپيدجامكيه.

مكاسبه

از فرق معتزله كه ظاهرا طرفدار «كسب» بودند.

البدء و التاريخ، ج 5، ص 143.

مكرميه

فرقه‌اى از «ثعالبه» از فرق خوارج بودند و از پيروان ابو مكرم به شمار مى‌رفتند. مقريزى نام او را ابى المكرم و شهرستانى مكرم بن عبد اللّه عجلى نوشته‌اند. ايشان مى‌گفتند: هر كس نماز خواندن را فرو گذارد كافرست و كفر او براى اين نيست كه نماز را ترك كرده بلكه كفر او براى نادانى وى است.

آنان قايل به وفا در دوستى شدند.

الفرق بين الفرق، ص 61.

خطط، مقريزى، ج 2، ص 355.

التبصير فى الدين، ص 34.

الحور العين، ص 172.

ملل و نحل، شهرستانى ص 119.

المقالات الاسلاميين، ص 168.

ملاحده

«ملاحده» جمع ملحد است و نام ديگر «اسماعيليه» مى‌باشد، و به معنى از راه حق برگشته، بى‌دين و كافر است.

اين لقب را مخالفان حسن صباح به ايشان دادند.

-اسماعيليه و صبّاحيه.

ملامتيه

از فرق «صوفيه» اند-صوفيه.

ملتزقيه

يقولون: ان اللّه تعالى بكل مكان.

دبستان المذاهب، ج 2 ص 113.

ممطوره

لقب ديگر «واقفه» است و آن اصطلاح مأخوذ از كلاب ممطوره يعنى سگان باران خورده مى‌باشد.

بايد دانست كه فرقۀ «واقفه» منكر مرگ امام موسى كاظم شدند.

برخى از مخالفان ايشان كه قايل به امامت حضرت على بن موسى الرضا (ع) بودند آنان را «ممطوره» ناميدند و اين نام بر روى ايشان بماند و شايع شد.

سبب اين نامگذارى آن بود كه روزى على بن اسماعيل ميثمى و يونس بن عبد الرحمن با برخى از ايشان مناظره مى‌كردند و چون سخن آنان به درازا كشيد و گفتگو از نرمى به درشتى كشيد، على بن اسماعيل روى به ايشان كرد گفت: «ما انتم الاّ كلاب ممطوره» . (يعنى شما جز