آنان الهام كرد و نيز فرمود: «وَ أَوْحىٰ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبٰالِ بُيُوتاً. . .» نحل/70.

يعنى خداوند به زنبور عسل وحى كرد كه در كوهها براى خود خانه ساز.

كلابيه گفتند: كلام خداى تعالى معنى «ازلى» است كه قائم به ذات اوست و تورات و انجيل و زبور و فرقان همه يك چيز بيشتر نيستند و همه آنچه را كه مى‌شنويم و مى‌خوانيم حكايت كلام خداست و بين شاهد و غايب فرق گذاشتند.

المقالات الاسلاميين، ج 1 ص 245-246.

مذاهب الاسلاميين، ج 1 ص 165-473.

الفرق و التواريخ، نسخه خطى.

كلازيه

كلازيه يا قمريه از طوايف نصيريه‌اند كه معتقدند حضرت على (ع) در قمر يا ماه نشيمن دارد و هرگاه آدمى مى صاف بنوشد به ماه نزديك مى‌شود.

اين فرقه منسوب به شيخ محمد بن كلازى هستند.

مذاهب الاسلاميين، ج 2، ص 495.

كلبيه

از طوايف «نصيريه» اند كه ظاهرا منتسب به قبيلۀ بنى كلب هستند.

مذاهب الاسلاميين، ج 2، ص 496.

كله بزيه

-مراغيه.

كنانيه

از فرق «كيسانيه» و پيرو عامر بن واثل كنانى هستند و گفتند: محمد حنفيه در كوه رضوى جاى دارد و با گروهى از فرشتگان خروج كند و جهان را پر از عدل و داد نمايد.

مشارق الانوار 213.

كنزيه

در «هفتاد و سه ملت» آمده كه كنزيه گويند: مال حق خداست و بر بندگان فرض گردانيده است كه به كسى بايد داد كه او را به درگاه خدا قرب و جاه باشد تا مقبول گردد و كسى چه داند كه مقبول حق كيست؟ پس طريق آن باشد كه آنچه زكات است نقد گرداند و در زمين نهد، اگر صاحب زكات روزى محتاج شود صرف حال خود كند و اگر محتاج نباشد در زير خاك باشد تا روزى حق سبحانه تعالى روزى مستحقى گرداند و آن مال مجموع حال وى باشد.

اين طايفه را از آن جهت كنزيه گفتند كه مال خود را به صورت گنج در زير زمين پنهان مى‌كنند.

هفتاد و سه ملت، ص 72.

فرق المفترقه، ص 19.

كوزيه

گويند: كه بول و غايط بر زمين جايز