سيابيّه

از فرق كلامى شيعه و اصحاب عبد الرحمن بن سيابه كوفى بجلى كه از موالى و بزّاز بود و از واقفه در صفات خداوند به شمار مى‌رفت، و در باب صفات عالم، حى، قادر، سميع و بصير از صفات خداوند مى‌گفتند: هر چه امام جعفر صادق (ع) در اين باب بگويد همان درست است و سخن ديگر را در اين باب روا نمى‌دانستند.

مقالات الاسلاميين، ج 1، ص 107.

رجال كشّى، ص 338.

رجال تفرشى، ص 185.

سيانيه

شايد شيبانيه باشند كه پيروان شيبان بن سلمه خارجى بودند كه در ايام ابو مسلم خروج كرده و او را مدد نمود، حدود 135 هجرى و قول به جبر و آفريدن علم در نفس خداوند از عقايد «شيبانيه» است.

سواد الاعظم، ص 177.