4 احكام بيمه

مسأله 19 بيمه قراردادى است بين بيمه‌كننده و شركت يا شخص بيمه‌گر و بر اين اساس است كه در برابر پولى كه به آن شركت يا آن شخص مى‌دهد، خسارتهاى وارده بر انسان يا چيزى را جبران كند و اين معامله و قرارداد مستقلى است كه با شرايطى كه در مسائل آينده مى‌آيد صحيح است، چه بيمۀ كالاهاى تجارتى باشد، يا ساختمانها و اتومبيل‌ها و كشتى‌ها و هواپيماها، يا بيمۀ كارمندان و كارگران، يا بيمۀ عمر و مانند آن كه در عرف عقلاء معمول است.

مسأله 20 طرفين بيمه، بايد بالغ و عاقل باشند و قرارداد بيمه را از روى اراده و اختيار انجام دهند و هيچ كدام سفيه نباشند، علاوه بر اين بايد تمام خصوصيّات را معيّن كنند، از جمله:

(1) تعيين مورد بيمه كه فلان وسيلۀ نقليه يا فلان ساختمان و فلان شخص است.

(2) تعيين دو طرف قرارداد.

(3) تعيين اقساط و مبلغى را كه بيمه‌كننده بايد بپردازد.

(4) تعيين زمان بيمه كه مثلاً از فلان روز تا يك سال است.

(5) تعيين خطرهايى كه موجب خسارت مى‌شود، مانند خطر آتش‌سوزى يا بمباران يا غرق شدن يا سرقت يا وفات يا بيمارى، يا هر گونه خطر ديگر.

(6) تعيين سقف قيمت چيزى كه بيمه شده مثلاً فلان خانه به مبلغ دو ميليون تومان يا كمتر و بيشتر بيمه شده است، يا به قيمت عادلانۀ روز و مانند آن؛ و به هر حال بايد اصول كلّى كه در بيمه در ميان عرف عقلاء رايج است، رعايت شود.

مسألۀ 21 صيغۀ عقد بيمه را مى‌توان با هر زبانى اجرا كرد و يا قرارداد بيمه را روى كاغذ آورد و آن را امضاء نمود.

5 احكام تَلقيح (بارور نمودن زن)

مسأله 22 جايز است نطفۀ مرد را در رحم همسر او با سرنگ يا وسايل ديگر وارد كنند، لكن بايد مقدمات آن مشروع و حلال باشد و از مقدمات حرام پرهيز شود.

مسأله 23 هرگاه نطفه مرد را در رحم همسرش وارد كنند ( خواه با استفاده از مقدمات حلال باشد يا حرام) فرزندى كه از آن متولد مى‌شود حلال زاده است و متعلق به آن مرد و زن مى‌باشد و تمام احكام فرزند را دارد (مانند ارث و نفقه و غير آن) مسأله 24 جايز نيست نطفۀ مرد بيگانه را در رحم زنى وارد كنند، خواه با اجازۀ آن زن باشد يا نه و خواه شوهر داشته باشد يا نه و خواه شوهرش اجازه بدهد يا نه. و هرگاه چنين كنند و بچه‌اى از آن متولد شود، اگر اين عمل به طور شبهه انجام شده، مثل اين كه گمان مى‌كرد زن خود اوست و زن نيز گمان مى‌كرد نطفۀ شوهر اوست و بعد از آن