(مانند كودك يا پير كه دندان ندارند) وگرنه براى از بين رفتن دندانها ديۀ جداگانه لازم است.

17 از بين بردن يا قطع نخاع، اگر چه صاحبش بعداً زندگى كند.

18 افضا كردن زن به طورى كه ديگر سالم نشود، البته اگر شوهر او بعد از تمام شدن نُه سال زن به وسيلۀ نزديكى كردن موجب اين كار بشود ديه بر او لازم نيست.

19 اگر دو قسمت برجستۀ پشت (اليتين) كسى را از بين ببرند.

20 اگر هر دو لب كسى را ببُرند.

21 اگر كارى كنند كه شخص ديد چشمش از بين برود و يا صدايش بيرون نيايد و صوت او از بين برود و يا مبتلا به بيمارى ريزش بول شده و نتواند جلو ادرار خود را بگيرد كه در هر يك از اين موارد ديه كامل است. و بعضى موارد ديگر نيز موجب ديه كامل مى‌شود كه به كتابهاى مفصل مراجعه شود.

مسأله اگر انسان كسى را عمداً و به ناحق بكشد، در صورت عفو و يا گرفتن ديه علاوه بر توبه، به عنوان كفاره بايد دو ماه روزه بگيرد و شصت فقير را سير كند و يك بنده آزاد نمايد، ولى اگر اشتباهاً بكشد، بايد ديۀ او را بدهند (يعنى ديه بر عاقله است) و يك بنده آزاد كند و اگر نتواند بنده آزاد كند دو ماه روزه بگيرد و اگر اين را هم نتواند، شصت فقير را سير كند.

مسأله كسى كه سوار حيوان است، اگر كارى كند كه آن حيوان مضطرب شده به كسى آسيب برساند، ضامن است، و نيز اگر ديگرى كارى كند كه حيوان به سوار خود يا به كس ديگر صدمه بزند، ضامن مى‌باشد.

مسأله اگر انسان كارى كند كه زن حامله سقط كند، چنانچه چيزى كه سقط شده نطفه باشد، ديه‌اش بيست مثقال شرعى طلا است، كه هر مثقال آن هجده نخود مى‌باشد، و اگر عَلقَه، يعنى خون بسته باشد، چهل مثقال، و اگر مُضغه، يعنى پارۀ گوشت باشد، شصت مثقال، و اگر داراى استخوان شده باشد، هشتاد مثقال، و اگر گوشت آورده ولى هنوز روح در او دميده نشده، صد مثقال است، اگر چه افضل و أحوط در اين صورت ديۀ كامل است، و اگر روح در او دميده شده، چنانچه پسر باشد، ديۀ او هزار مثقال و اگر دختر باشد، ديۀ او پانصد مثقال شرعى است.

مسأله اگر زن حامله كارى كند كه بچه‌اش سقط شود، بايد ديۀ آن را به تفصيلى كه در مسألۀ قبل گفته شد، به وارث بچّه بدهد و به خود زن چيزى از آن نمى‌رسد.

مسأله اگر كسى زن حامله را بكشد، بايد ديۀ زن و بچه، هر دو را بدهد.

مسأله اگر پوست سر يا صورت مردى را پاره كند و خون خارج نشود بايد يك شتر به او بدهد. و اگر به گوشت برسد و قدرى از آن را هم ببرد، بايد بنا بر أظهر دو شتر بدهد، و اگر خيلى از گوشت را پاره كند، بايد سه شتر بدهد. و اگر به پردۀ نازك استخوان برسد، چهار شتر، و اگر استخوان نمايان شود، پنج شتر، و اگر استخوان بشكند، ده شتر، و اگر بعضى از ريزه‌هاى استخوان از جاى خود بيرون آيد، پانزده شتر، و اگر به پردۀ مغز برسد