اموال به نفع فرقۀ مذكور جايز است؟ ج: اگر ثابت شود جهتى كه ملك براى آن وقف شده، جهتى حرام و از مصاديق اعانۀ بر گناه و معصيت است، چنين وقفى باطل بوده و استفاده از آن اموال در جهتى كه شرعاً حرام است، صحيح نمى‌باشد.

عبارتهاى وقف

س 2029: آيا شركت كنندگان در مجالس عزادارى و اهالى منطقه‌اى كه حسينيه براى آنان تأسيس شده، حقّ دخالت در تفسير فقرات وقفنامه را دارند؟ ج: براى فهم مفاد وقف‌نامه، در صورتى كه اجمال يا ابهام داشته باشند، بايد به شواهد و قرائن حاليه و مقاليه و يا به عرف مراجعه كرد و كسى حقّ ندارد آنها را از طرف خودش تفسير به رأى كند.

س 2030: اگر مكانى براى تعليم و تحصيل علوم دينيه وقف شده باشد، آيا با وجود طلاب مشغول به تحصيل در آن مكان، جايز است افراد عادى و مسافران از امكانات آنجا استفاده نمايند؟ ج: اگر آن مكان وقف خصوص طلاب علوم دينى و يا به منظور تدريس و تحصيل علوم دينى در آن باشد، جايز نيست ديگران از آنجا استفاده كنند.

س 2031: عبارت زير در وقفنامه‌اى آمده است: «در صيغۀ وقف شرط شده كه هيئتى از عموم اهالى به عنوان هيئت امناء انتخاب شود.» آيا اين عبارت دلالت بر تعيين انتخاب كنندگان مى‌كند؟ و بر فرض عدم دلالت بر تعيين انتخاب كنندگان، حقّ انتخاب هيئت امناء با چه كسانى است؟ ج: ظاهر عبارت مذكور، لزوم مشاركت عموم اهالى در انتخاب هيئت امناء مى‌باشد.

س 2032: اگر وصف «ارشد و اصلح» در توليت فرزند ذكورى كه از جهت سنى در بين موقوف عليهم از همه بزرگتر است، شرط باشد، آيا اثبات رشد و صالح بودن هم واجب است يا اينكه مجرّد بزرگتر بودن او از جهت سنى باعث مى‌شود كه اصل بر اصلح و ارشد بودن او گذاشته شود؟ ج: بايد همه شروط تصدّى توليت احراز شود.

س 2033: شخصى املاك خود را براى مجالس عزادارى حضرت ابا عبد اللّٰه الحسين «عليه السلام» در ايّام محرّم و غير آن وقف كرده است و بعد از خودش فرزندان خود را تا ابد، متولّى آن قرار داده و ثلث منافع املاك را هم براى متولّى قرار داده است، اگر در زمانى واقف، اولاد مذكّر و مؤنّث از طبقۀ اوّل و دوم و سوم داشته باشد، آيا توليت وقف براى همۀ آنان بطور مشترك است و حقّ توليت بين آنان تقسيم مى‌شود؟ و بر فرض تقسيم بين همۀ آنان، آيا بين فرزندان مذكّر و مؤنّث بطور مساوى تقسيم مى‌شود يا با تفاوت؟ ج: اگر قرينه‌اى كه دلالت بر ترتيب بر حسب طبقات ارث و تقديم نسل سابق بر لاحق بكند، وجود نداشته باشد، همه طبقات موجود در هر زمانى بطور مشترك و مساوى متولّى وقف هستند و حقّ توليت بدون آنكه تفاوتى بين مذكر و مؤنّث باشد، بطور مساوى بين آنان تقسيم مى‌شود.

س 2034: اگر واقف، توليت وقف را بعد از خودش براى مطلق علما و مجتهدين قرار دهد، آيا يكى از علمائى كه مجتهد نيست حقّ دارد امور توليت را در اختيار بگيرد؟