(1) مكارم : درآمد آن ملك را مى‌توان به مصرف تعمير مسجد ديگرى رساند.

گلپايگانى ، خوئى ، تبريزى ، صافى : انتظار هم نمى‌رود كه تا مدّتى احتياج به تعمير پيدا كند، مى‌توانند عايدات آن ملك را به مصرف مسجدى كه احتياج به تعمير دارد برسانند.

سيستانى : انتظار هم نرود كه در آيندۀ نه چندان دور احتياج به تعمير پيدا كند و نيز ممكن نباشد كه عايدات آن ملك را جمع نموده و نگه دارند كه تا بعدها به تعمير مسجد برسد، در اين صورت احتياط لازم آن است كه عايدات آن ملك را در آنچه نزديك به مقصود واقف بوده صرف نمايند مانند تأمين بقيۀ احتياجات مسجد يا تعمير مسجد ديگر.

(2) [قسمت داخل پرانتز در رساله آيت اللّٰه نورى نيست]

زنجانى : مسأله اگر ملكى را براى تعمير مسجدى وقف نمايند، در صورتى كه اين مسجد به هيچ وجه به تعمير احتياج نداشته باشد و احتمال احتياج در آينده را هم ندهند، به طورى كه نگهدارى عايدات لغو و بيهوده باشد، مى‌توان در ديگر احتياجات اين مسجد صرف كرد و اگر مسجد هيچ گونه احتياجى نداشته باشد و احتمال احتياج هم ندهند مى‌توانند عايدات وقف را به مصرف مسجد ديگرى كه احتياج به تعمير دارد برسانند.

[مسأله 2693]

مسأله 2693 اگر ملكى را وقف كند كه عايدى آن را خرج تعمير مسجد نمايند و به امام جماعت و به كسى كه در آن مسجد اذان مى‌گويد بدهند (1) در صورتى كه بدانند (2) كه براى هر يك چه مقدار معين كرده (3) بايد همانطور مصرف كنند و اگر يقين (4) نداشته باشند، بايد اوّل مسجد را تعمير كنند و اگر چيزى زياد آمد بين امام جماعت و كسى كه اذان مى‌گويد بطور مساوى (5) قسمت نمايند (6) و بهتر آن است كه اين دو نفر در تقسيم با يكديگر صلح كنند

. اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) زنجانى : متولّى آن را در همه يا برخى از اين موارد به گونه‌اى كه به نظر واقف نزديكتر است مصرف مى‌كند. [پايان مسأله]

(2) گلپايگانى ، خوئى ، فاضل ، تبريزى ، صافى : يا اطمينان داشته باشند. .

(3) سيستانى : در صورتى كه براى هر يك مقدارى معيّن كرده باشد، بايد همان طور مصرف كنند و اگر تعيين نكرده باشد، بايد اوّل مسجد را تعمير كنند و اگر چيزى زياد آمد، متولّى آن را بين امام جماعت و كسى كه اذان مى‌گويد به طورى كه صلاح مى‌داند قسمت نمايد ولى بهتر آن است كه اين دو نفر در تقسيم با يكديگر صلح كنند.

(4) خوئى ، گلپايگانى ، صافى ، تبريزى ، فاضل : يا اطمينان. .

(5) تبريزى : بطور مناسب. .

(6) گلپايگانى ، صافى : اگر چيزى زياد آمد، امام جماعت و كسى كه اذان مى‌گويد، در تقسيم آن با يكديگر مصالحه كنند.

مكارم : مسأله هرگاه ملكى را وقف كنند كه عايدى آن خرج تعمير مسجد و امام جماعت و اذان‌گو و مانند آن شود، در صورتى كه معلوم باشد براى هر كدام چه مقدار معيّن كرده، بايد