شود (2) يا نگهدارى خمس تا پيدا شدن مستحقّ، ممكن نباشد، بايد خمس را به شهر ديگرى ببرد و به مستحقّ برساند و احتياط (3) آن است كه مخارج بردن آن را از خمس برندارد (4) و اگر خمس از بين برود، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى كرده، بايد عوض آن را بدهد و اگر كوتاهى نكرده، چيزى بر او واجب نيست.
(1) زنجانى : چنانچه انسان در شهر خود سيّد مستحقّى نيابد. .
(2) خوئى ، تبريزى : اگر در شهر انسان سيّد مستحقّى نباشد و يقين يا اطمينان داشته باشد كه بعداً نيز پيدا نمىشود. .
(3) نورى : احتياط واجب. .
(4) گلپايگانى ، خوئى ، اراكى ، فاضل ، صافى ، تبريزى : مىتواند مخارج بردن آن را از خمس بردارد. .
زنجانى : بنا بر احتياط واجب مخارج بردن آن را از خمس برندارد. .
بهجت : هزينه بردن خمس، بنا بر أظهر از خمس برداشته مىشود اگر چه خلاف احتياط است. .
سيستانى : رجوع كنيد به ذيل مسألۀ 1846.
مكارم : مسأله بردن خمس از شهرى به شهر ديگر مانعى ندارد، خواه در شهر خودش مستحقى باشد يا نه، ولى در هر صورت اگر تلف شود احتياط واجب آن است كه از اموال ديگرش بپردازد، مخارج حمل و نقل نيز بر عهدۀ اوست، امّا اگر به نمايندۀ حاكم شرع دهد و او از شهرى به شهرى ديگر ببرد و تلف شود چيزى بر او نيست.
[مسأله 1846]
مسأله 1846 هرگاه در شهر خودش مستحقّى نباشد ولى احتمال دهد كه پيدا شود اگر چه (1) نگهدارى خمس تا پيدا شدن مستحقّ ممكن باشد مىتواند (2) خمس را به شهر ديگرى ببرد، و چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى نكند و تلف شود، نبايد چيزى بدهد (3) ولى نمىتواند مخارج بردن آن را از خمس بردارد.
(1) خوئى ، تبريزى : هرگاه در شهر خودش مستحقى نباشد اگر چه يقين يا اطمينان داشته باشد كه پيدا مىشود و. .
(2) زنجانى : مىتواند با اجازۀ مجتهد جامع الشرائط. .
(3) بهجت ، زنجانى : لازم نيست چيزى بدهد. .
مكارم : رجوع كنيد به ذيل مسأله 1845
سيستانى : مسأله هرگاه در شهر خودش مستحقّى نباشد، مىتواند خمس را به شهر ديگر ببرد، بلكه اگر در شهر خودش مستحقّ پيدا شود، نيز مىتواند به شهر ديگر ببرد در صورتى كه سهلانگارى در پرداخت خمس نباشد. و در هر صورت، اگر تلف شود، هر چند در نگهدارى آن كوتاهى نكرده باشد، ضامن است و نمىتواند مخارج بردن آن را از خمس بردارد.
[مسأله 1847]
مسأله 1847 اگر در شهر خودش مستحقّ پيدا شود، باز هم مىتواند (1) خمس را به شهر ديگر ببرد و به مستحقّ برساند، ولى مخارج بردن آن را بايد از خودش بدهد و در