متولّى نداشته باشد يا دسترسى به وى امكان‌پذير نباشد مالك قسمت غير وقفى به همراه حاكم شرع) مى‌توانند وقف را جدا كنند و اگر بهره‌بردارى مناسب از مال وقف بدون تقسيم امكان نداشته باشد، بر متولّى وقف (يا حاكم شرع) لازم است براى تقسيم وقف اقدام كند.

[مسأله 2690]

مسأله 2690 اگر متولّى وقف خيانت كند و عايدات آن را به مصرفى كه معين شده نرساند (1) چنانچه براى عموم وقف نشده باشد (2) در صورت امكان حاكم شرع بايد به جاى او متولى امينى معين نمايد.

(1) گلپايگانى : حاكم شرع بايد به جاى او متولى امينى معين نمايد.

اراكى : حاكم شرع بايد ناظرى معيّن كند كه از خيانت متولّى جلوگيرى كند.

خوئى ، سيستانى ، فاضل ، تبريزى : حاكم شرع، امينى را به او ضميمه مى‌نمايد كه مانع از خيانتش گردد و در صورتى كه ممكن نباشد، مى‌تواند ( سيستانى : او را عزل و) به جاى او متولّى امينى معيّن نمايد.

صافى : حاكم شرع بايد شخص امينى را بدو ضميمه نمايد كه مانع از خيانتش گردد و در صورتى كه ممكن نباشد بجاى او متولى امينى معين نمايد.

زنجانى : حاكم شرع بايد در صورت امكان با گماردن ناظرى از خيانت وى جلوگيرى كند و اگر ممكن نيست متولّى امين ديگرى را معيّن كند.

(2) بهجت ، نورى : چنانچه براى عموم وقف شده باشد. .

مكارم : مسأله هر گاه در اوقاف عمومى متولّى خيانت كند و عايدات آن را به مصرفى كه معيّن شده نرساند، حاكم شرع بايد متولّى امينى براى آن معيّن نمايد يا در كنار او بگذارد و اگر متولّى وقف خاص خيانت كند، حاكم شرع با موافقت طبقۀ موجود براى آنها متولّى تعيين يا ضميمه مى‌كند.

[مسأله 2691]

مسأله 2691 فرشى را كه براى حسينيه وقف كرده‌اند، نمى‌شود براى نماز به مسجد ببرند (1) اگر چه آن مسجد نزديك حسينيه باشد (2)

(1) فاضل ، مكارم : ( فاضل : اگر چه آن مسجد نزديك حسينيه باشد) و اگر ندانند آن فرش مخصوص حسينيّه است يا نه، باز بردن آن به جاى ديگر صحيح نيست، همچنين ساير اموال وقف، حتّى مهر نماز مسجدى را به مسجد ديگرى نمى‌توان برد.

بهجت : نمى‌توان براى استفاده‌هاى ديگر، حتّىٰ براى نماز به مسجد يا غير مسجد ببرند. .

(2) سيستانى : ولى اگر ملك حسينيه باشد با اجازۀ متولى مى‌شود بجاى ديگر منتقل نمود.

[مسأله 2692]

مسأله 2692 اگر ملكى را براى تعمير مسجدى وقف نمايند، چنانچه آن مسجد احتياج به تعمير ندارد و احتمال هم نمى‌رود كه تا مدّتى احتياج به تعمير پيدا كند (1) (در صورتى كه غير از تعمير احتياج ديگرى نداشته باشد و عايداتش در معرض تلف و نگهدارى آن لغو و بيهوده باشد 2) ، مى‌توانند عايدات آن ملك را به مصرف مسجدى كه احتياج به تعمير دارد برسانند

. اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست