مسأله 2676 اگر كسى چيزى را وقف كند، از ملك او خارج مىشود (1) و خود او و ديگران نمىتوانند آن را ببخشند، يا بفروشند و كسى هم از آن ملك ارث نمىبرد ولى در بعضى از موارد كه در مسأله 2094 و 2095 گفته شد فروختن آن اشكال ندارد (2)
(1) فاضل : بنا بر اين حقّ هيچ نوع تصرّفى در آن را ندارد و نمىتواند آن را به كسى ببخشد يا بفروشد يا دوباره آن را وقف كند يا جهت وقف را عوض كند؛ مثلاً نمىتواند حسينيه را مسجد قرار دهد؛ حتّى اگر در حين وقف براى آن متولى تعيين نكرده باشد، بعداً حقّ تعيين متولّى يا دخل و تصرّف در امور وقف را ندارد و اگر واقف فوت كند، ورثۀ او از چيزى كه وقف كرده ارث نمىبرند همانطور كه وصيّت در مورد آن صحيح نيست و در برخى از موارد متولى وقف مىتواند آن را بفروشد كه تفصيل آن در مسألۀ[2094 و 2095]گذشت.
(2) مكارم : فروختن آن جايز است.
بهجت : مسأله وقف آن است كه انسان مالى را به صورت مخصوص به موارد و مصارف معيّنى، اختصاص دهد و احكام آن در مسائل آينده گفته خواهد شد. اگر كسى چيزى را وقف كند، از ملك او خارج مىشود و خود او و ديگران نمىتوانند آن را ببخشند، يا بفروشند و كسى هم از آن ملك ارث نمىبرد. ولى در بعضى از موارد بسيار نادر كه در كتابهاى مفصّل بيان شده است به طور استثنايى، فروختن آن جايز است.
زنجانى : مسأله اگر كسى چيزى را وقف كند، از ملك او خارج مىشود و خود او و ديگران نمىتوانند آن را از راهى همچون بخشيدن يا فروختن به ديگرى منتقل كنند و كسى هم از آن ملك ارث نمىبرد، ولى متولّى وقف مىتواند در بعضى موارد كه در مسأله [2094]و [2095]گفته شد وقف را بفروشد.
[مسأله 2677]
مسأله 2677 لازم نيست صيغۀ وقف را به عربى بخوانند، بلكه اگر مثلاً بگويد خانۀ خود را وقف كردم (1) وقف صحيح است (2) و محتاج به قبول هم نيست (3) حتى در وقف خاص (4)
(1) خوئى : [و]كسى كه خانه برايش وقف شده يا وكيل يا ولىّ آن كس بگويد قبول كردم. .
گلپايگانى ، تبريزى ، صافى : و خودش يا كسى كه خانه را براى او وقف كرده يا وكيل، يا ولىّ آن كس بگويد: قبول كردم. .
(2) اراكى : و همچنين اگر بدون صيغه، چيزى به صورت مُعاطات وقف كند، وقف صحيح