responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : رساله توضیح المسایل ( مراجع ) نویسنده : خمینی، روح الله و سایر مراجع    جلد : 2  صفحه : 584

(11) سيستانى : ولى اگر به قصد حيوان بخصوصى تيراندازى كند و بجاى آن ديگرى را بكشد، حلال است. .

زنجانى : پاك نيست و در نتيجه خوردن آن حرام است. .

مكارم : سوم: اسلحه را به منظور شكار كردن به كار برد، امّا اگر مثلاً جايى را نشانه‌گيرى كند و اتفاقاً تير به حيوانى اصابت كند، خوردن گوشت آن حيوان حرام است. .

(12) سيستانى : و چنانچه پيش از خوردن به هدف، نام خدا را ببرد نيز كافى است؛ و اگر. .

(13) [قسمت داخل پرانتز در رساله آيت اللّٰه مكارم نيست] (14) بهجت : اگر فراموش كند، در صورتى كه معتقد به وجوبِ بردن نام خدا در اين هنگام بوده و يا اگر معتقد نبوده عادت به بردن نام خدا را داشت، اشكال ندارد. .

(15) سيستانى : وقتى صياد. .

(16) اراكى : پنجم: پس از آن كه به طور معمول با شتاب به طرف صيد رفته، وقتى به حيوان برسد كه مرده باشد. .

(17) زنجانى : البتّه نه به جهت تأخير غير معمول در رسيدن به شكار. .

(18) مكارم : در ذبح حيوان كوتاهى كند تا بميرد حرام است.

[مسأله 2602]

مسأله 2602 اگر دو نفر حيوانى را شكار كنند و يكى از آنان مسلمان و ديگرى كافر باشد (1) يا يكى از آن دو نام خدا را ببرد و ديگرى عمداً نام خدا را نبرد آن حيوان حلال نيست (2)

(1) گلپايگانى ، فاضل ، صافى : آن حيوان حلال نيست و اگر هر دو مسلمان باشند و يكى از آن دو نام خدا را ببر دو ديگرى عمداً نام خدا را نبرد آن حيوان ( گلپايگانى ، صافى : بنا بر احتياط لازم) حلال نيست.

بهجت ، نورى : يا يكى از آن دو، نام خدا را نبرد، آن حيوان حلال نيست.

(2) مكارم : آن حيوان بنا بر احتياط واجب حرام است.

سيستانى : مسأله اگر دو نفر حيوانى را شكار كنند و يكى از آنان شرائط گذشته را رعايت كند ولى ديگرى رعايت نكند مثلاً يكى از آن دو نام خدا را ببرد و ديگرى عمداً نام خدا را نبرد آن حيوان حلال نيست.

[مسأله 2603]

مسأله 2603 اگر بعد از آن كه حيوانى را تير زدند مثلاً در آب بيفتد و انسان بداند كه حيوان بواسطۀ تير و افتادن در آب جان داده، حلال نيست (1) بلكه اگر شك كند كه فقط براى تير بوده يا نه، حلال نمى‌باشد (2)

(1) خوئى ، تبريزى ، سيستانى ، زنجانى : بلكه اگر نداند كه جان دادن آن فقط به واسطۀ تير بوده حلال نمى‌باشد.

بهجت : بلكه اگر شك كند كه مردن حيوان فقط در اثر تير بوده يا نه، حلال نمى‌شود.

(2) گلپايگانى ، فاضل ، صافى : و اگر حيوانى را شكار كنند و از نظر ناپديد شود و بعد از آن، مردۀ آن حيوان پيدا شود، اگر بدانند كه موت آن فقط مستند به سلاح شكار بوده حلال است ولى اگر احتمال

نام کتاب : رساله توضیح المسایل ( مراجع ) نویسنده : خمینی، روح الله و سایر مراجع    جلد : 2  صفحه : 584
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست