مسأله 2583 اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى كه بعداً گفته مىشود سر ببرند (1) چه وحشى باشد و چه اهلى، بعد از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است (2) ولى بهيمهاى كه انسان با آن وطى و نزديكى كرده و حيوانى كه نجاستخوار شده، اگر به دستورى كه در شرع معين نمودهاند آن را استبراء نكرده باشند، بعد از سربريدن، گوشت آن حلال نيست.
(1) مكارم : خوردن گوشت آن حلال است، خواه اهلى باشد يا وحشى، مگر حيوانى كه انسانى با آن وطى و نزديكى كرده كه گوشت آن و حتّٰى گوشت بچۀ آن حرام است و همچنين حيوانى كه نجاستخوار شده، مگر اين كه با دستورى كه در شرع معيّن گرديده، آن را غذاى پاك بدهند و پاك كنند.
(2) خوئى ، تبريزى : ولى حيوانى كه انسان با آن وطى «نزديكى» كرده و گوسفندى كه شير خوك خورده و همچنين حيوانى كه نجاستخوار شده، اگر به دستورى كه در شرع معين نمودهاند آن را استبراء نكرده باشند، بعد از سر بريدن، گوشت آن حلال نيست.
گلپايگانى ، صافى ، نورى : ولى حيوانى كه نجاستخوار شده، اگر به دستورى كه در شرع معين نمودهاند، آن را استبراء نكرده باشند، و حيوانى كه انسان با آن وطى «نزديكى» كرده ( صافى : و گوسفندى كه شير خوك به قدرى خورده باشد كه استخوانش از آن سخت شده باشد) بعد از سر بريدن، گوشت آن حلال نيست.
زنجانى : بعد از جان دادن، بدن آن پاك و در نتيجه گوشت آن حلال است، البتّه در برخى موارد كه در مسأله [2632]خواهد آمد حيوان حلال گوشت، حرام گوشت خواهد شد، لذا با سر بريدن گوشت آن حلال نمىشود.
فاضل : ولى حيوانى كه نجاستخوار شده، اگر به دستورى كه در شرع معين نمودهاند آن را استبراء نكرده باشند، بعد از سر بريدن گوشت آن حلال نيست، و همين طور بهيمهاى را كه انسان با آن وطى و نزديكى كرده، گوشت آن و گوشت بچۀ آن حرام است.
بهجت : ولى حيوان نجاستخوار كه استبراء نشده و همچنين حيوانى كه انسان با آن نزديكى كرده گوشت آن حلال نيست.
سيستانى : مسأله حيوان، چه وحشى باشد چه اهلى، اگر آن را به دستورى كه بعداً گفته مىشود، سر ببرند پس از جان دادن گوشت آن حلال و بدن آن پاك است. و براى حلال شدن