كند و يا آن را از طرف صاحبش صدقه بدهد و هر وقت صاحب مال پيدا شود، بايد عوض ثمن و يا قيمتى را كه به عهده گرفته و مال را براى خود برداشته به او ردّ كند؛ بلى، اگر ثمن را صدقه داده باشد و صاحب مال به صدقه راضى شود، چيزى بر او نيست.

تبريزى : مسأله هرگاه چيزى را پيدا كند كه اگر بماند فاسد مى‌شود مى‌تواند قيمت آن را تعيين كرده و خود، پيدا شده را تملّك و صرف نمايد و تا يك سال فحص از صاحب كند و اگر صاحب پيدا نشد بنا بر احتياط مستحبّ قيمت تعيين شده را از طرف او صدقه كند.

مكارم : مسأله هرگاه چيزى را پيدا كند كه اگر بماند فاسد مى‌شود مانند بسيارى از غذاها و ميوه‌ها، بايد تا مدّتى كه فاسد نمى‌شود آن را نگه‌دارد بعد قيمت كند و خودش آن را مصرف نمايد يا بفروشد و پولش را نگه‌دارد و اگر صاحب آن پيدا نشد، از طرف او صدقه بدهد و احتياط مستحبّ آن است كه اگر دسترسى به حاكم شرع دارد، از او اجازه بگيرد.

بهجت : مسأله هرگاه چيزى را پيدا كند كه اگر بماند فاسد مى‌شود مى‌تواند آن را قيمت كند و براى خود بردارد، و ميزان، قيمت زمانى است كه در آن تصرّف مى‌نمايد و تمام وظايفى كه براى اصل مال بود، از قبيل اعلان و ساير وظايف، در اينجا براى عوض مال ثابت است و مى‌تواند به حاكم مراجعه كرده و از او كسب تكليف نمايد.

سيستانى : مسأله هرگاه چيزى را كه پيدا كند كه تا يك سال نمى‌ماند، بايد تا آخرين زمانى كه باقى مى‌ماند البتّه با حفظ تمام خصوصياتى كه در قيمتش دخالت دارند آن را حفظ كند و احتياط واجب آن است كه در طىّ اين مدّت او را اعلان كند و چنانچه صاحبش پيدا نشد، مى‌تواند قيمت آن را معيّن كند و براى خود بردارد، و مى‌تواند بفروشد و پولش را نگه‌دارد و در هر دو صورت بايد اعلان را ادامه دهد و اگر صاحبش پيدا شد قيمت آن را به او بدهد و اگر تا يك سال صاحبش پيدا نشد، بايد به آنچه در مسأله [2568]گفته شد عمل نمايد.

زنجانى : مسأله هرگاه چيزى پيدا كند كه اگر بماند فاسد مى‌شود يا از قيمت آن كاسته مى‌گردد، بايد تا مقدارى كه از قيمت آن كاسته نمى‌شود آن را نگهدارد و بعد از آن قيمت كند و خودش بردارد و يا بفروشد و پولش را نگهدارد، و احتياط مستحبّ آن است كه در صورت امكان در فروش آن به خودش يا به ديگرى از حاكم شرع اجازه بگيرد و ظاهراً اجازه لازم نيست، بويژه در چيزهايى مثل غذاى پخته و سبزيجات كه به سرعت فاسد مى‌شوند، و در هر صورت بايد اعلان را تا يك سال ادامه دهد تا اگر صاحب آن پيدا شد پول آن را به وى بدهد و اگر صاحب آن پيدا نشد صدقه دهد.

[مسأله 2580]

مسأله 2580 اگر چيزى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه او باشد (1) در صورتى كه قصدش اين باشد كه صاحب آن را پيدا كند اشكال ندارد (2)

اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست

(1) سيستانى : وضو و نمازش باطل نمى‌شود حتى اگر نخواهد آن را به صاحبش تحويل دهد.

(2) خوئى ، فاضل : ( خوئى : بى‌شبهه اشكال ندارد) و الاّ حكم مغصوب را دارد.