احكام مالى كه انسان آن را پيدا مى‌كند

[مسأله 2564]

مسأله 2564 مالى كه انسان پيدا مى‌كند (1) اگر نشانه‌اى نداشته باشد كه بواسطۀ آن صاحبش معلوم شود (2) احتياط واجب آن است كه از طرف صاحبش صدقه بدهد (3)

(1) گلپايگانى : مالى را كه انسان پيدا مى‌كند و از قِسم حيوان نيست. .

(2) مكارم : (مانند يك اسكناس صد تومانى يا يك سكّۀ طلا) . .

بهجت : و حيوان هم نباشد و ارزش آن از يك درهم، يعنى 6/12 نخود نقرۀ سكّه‌دار كمتر نباشد. .

(3) گلپايگانى : بنا بر احتياط لازم، بايد از طرف صاحبش صدقه بدهد.

مكارم : احتياط واجب آن است كه از طرف صاحبش آن را صدقه دهد و اگر خود او مستحقّ است مى‌تواند بردارد و اگر مال مهمى باشد احتياط آن است كه از حاكم شرع اجازه بگيرد.

بهجت : مى‌تواند از طرف صاحبش صدقه دهد و يا به حاكم شرع بدهد.

زنجانى : بنا بر احتياط واجب بايد با اذن حاكم شرع صدقه دهد و آن را تملك نكند مگر آن كه قيمت آن از يك درهم (كه بنا بر مشهور 6/12 نقره سكه‌دار بوده و در مسأله [1864]درباره آن توضيح داده شد) كمتر باشد كه مى‌تواند آن را تملك كند.

خوئى : مسأله مال گم شده كه از قِسم حيوان نيست چنانچه انسان پيدا كند و نشانه‌اى نداشته باشد كه بواسطۀ آن صاحبش معلوم شود و قيمت آن كمتر از يك درهم «6/12 نخود نقرۀ سكه‌دار» نباشد احتياط مستحبّ آن است كه آن را از طرف صاحبش به فقرا صدقه بدهد و تملك نكند.

فاضل : احتياط واجب آن است كه از طرف صاحبش صدقه بدهد.

تبريزى : احتياط آن است كه آن را از طرف صاحبش صدقه بدهد، و بعيد نيست جايز باشد آن را ملك خود قرار دهد.

صافى : بنا بر احتياط لازم بايد از طرف صاحبش صدقه بدهد.

سيستانى : مسأله مال گم شده اگر حيوان نباشد و انسان آن را پيدا كند و نشانه‌اى نداشته باشد كه بواسطۀ آن صاحبش معلوم شود، چه قيمت آن كمتر از يك درهم (6/12 نخود نقره سكه‌دار) باشد يا نباشد، مى‌تواند آن را براى خود بر دارد، ولى احتياط مستحبّ آن است كه آن را از طرف صاحبش به فقرا صدقه بدهد. و از اين قبيل است پول كه علامت ندارد ولى اگر مقدار و خصوصيت زمان و مكان، علامتى براى پول باشد بايد آن را اعلان كند همچنانكه در مسألۀ[2566]خواهد آمد.