مسأله 2519 اگر زن يقين كند كه شوهرش مرده و بعد از تمام شدن عدّۀ وفات، شوهر كند (1) چنانچه معلوم شود شوهر او بعداً مرده است (2) بايد از شوهر دوم جدا شود و در صورتى كه آبستن باشد (3) به مقدارى كه در عدّۀ طلاق گفته شد (4) براى شوهر دوم عدۀ طلاق (5) و بعد براى شوهر اوّل عدّۀ وفات (6) نگهدارد و اگر آبستن نباشد، براى شوهر اوّل عدّۀ وفات و بعد براى شوهر دوم عدّۀ طلاق نگهدارد (7)
اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه فاضل نيست
(1) زنجانى : چنانچه معلوم شود شوهر او در موقع يقين زن به مرگ وى، هنوز زنده بوده و بعداً مرده است، بايد از شوهر دوم جدا شود و براى شوهر اوّل عدۀ وفات نگهدارد كه ابتداى آن زمانى است كه خبر درست مرگ وى به او مىرسد و براى شوهر دوم اگر با وى نزديكى كرده باشد عدۀ وطى شبهه كه مانند عدۀ طلاق است، نگهدارد. ظاهراً عدۀ وفات و عدۀ وطى شبهه در يكديگر تداخل نموده و لازم نيست دو عدۀ مستقل بگيرد، بلكه با هر كدام از آنها كه ديرتر به پايان مىرسد عدۀ زن بطور كامل سپرى مىگردد.
(2) اراكى : و عقد ازدواج با شوهر دوم در ايام عده واقع شده. .
سيستانى : و عقد دوم در زمان حيات شوهر اوّل يا عدۀ وفات واقعى او بوده است، بايد از شوهر دوم جدا شود و بنا بر احتياط واجب دو عدّه نگهدارد، پس در صورتى كه از شوهر دوم آبستن باشد تا مقدار زائيدن براى شوهر دوم عدۀ وطى شبهه (كه مانند عدۀ طلاق است) و بعد براى شوهر اوّل عدّۀ وفات نگهدارد يا عدۀ سابق را تكميل نمايد؛ و اگر آبستن نباشد، اگر مرگ شوهر اوّل قبل از نزديكى شوهر دوم بوده است ابتداء عدۀ وفات نگهدارد و سپس عدۀ وطى شبهه، و اگر نزديكى قبل از وفات بوده است عدۀ آن مقدّم است.
(3) مكارم : بايد از شوهر دوم جدا شود و احتياط واجب آن است كه در صورتى كه آبستن باشد. .
(4) گلپايگانى ، صافى : يعنى تا موقع زاييدن. .
(5) اراكى : در صورتى كه از شوهر دوم آبستن باشد، بايد تا وضع حمل براى شوهر دوم عده نگهدارد. .
خوئى ، تبريزى : بنا بر احتياط در صورتى كه آبستن باشد تا مقدار زاييدن براى شوهر دوم عدّۀ طلاق. .
(6) مكارم : چهار ماه و ده روز عدّۀ وفات.
(7) گلپايگانى ، صافى : و ابتداى عدّۀ وفات را از موقعى كه خبر صحيح وفات شوهر به او رسيده قرار دهد.
[مسأله 2520]
مسأله 2520 ابتداى عدۀ وفات (1) از موقعى است كه زن از مرگ شوهر مطلع شود (2)
(1) خوئى ، فاضل ، تبريزى ، سيستانى : در صورتى كه شوهر زن، غائب يا در حُكم غائب باشد. .
مكارم : در صورتى كه شوهر غائب باشد و فوت كند. .
(2) سيستانى : نه از زمان مرگ شوهر؛ ولى اين حكم در زنى كه به سن بلوغ نرسيده و يا ديوانه مىباشد محلّ اشكال است و رعايت احتياط، واجب است.